Krótka historia rodziny, razem, na małym ogniu... Filmy do obejrzenia w tym tygodniu

Dramat Jianjie Lin – 1h40

Na placu zabaw Wei rzuca piłką do koszykówki w tył głowy kolegi, ćwicząc na poręczach. Aby to zrekompensować, zaprasza Shuo do siebie, żeby pograć w gry wideo. Rodzice zapraszają nastolatka na kolację. Shuo, dyskretny i lakoniczny, grzecznie przyjmuje zaproszenie. Cóż za powitanie! Widać, że nie jest do tego przyzwyczajony. Stracił matkę, gdy miał 10 lat, a jego ojciec alkoholik nie waha się go pobić. Para bierze go pod swoje skrzydła. Chłopak, który poważnie się uczy, jest inną wersją ich prostaka, który marzy tylko o zostaniu profesjonalnym szermierzem. Wei jest bezczelny i leniwy. Shuo jest poważny i taktowny.

Pomiń reklamę

Z panem Tu, biologiem, łączy go miłość do muzyki klasycznej i jest zachwycony filmem "The Well-Tempered Clavier" . Słuchanie opowieści żony, byłej stewardesy, o jej podróżach i żalach nigdy go nie nudzi. Wei zaczyna czuć zazdrość. Możemy się domyślić, że tematem "Krótkiej historii rodziny" , debiutanckiego filmu Jianjie Lin, są różnice klasowe, obcy wkraczający do świata, który nie jest jego własnym. Film porusza również kwestię psychologicznych spustoszeń wywołanych polityką jednego dziecka. Czy Shuo jest pechowcem, intrygantem, oszustem? Film stara się nie udzielać jednoznacznej odpowiedzi. É. N.

Horror Michaela Shanksa – 1 godz. 42 min

Dave Franco i Alison Brie są w prawdziwym życiu mężem i żoną. Ta hollywoodzka para, ledwie czterdziestoletnia, idealnie nadaje się do roli dwojga zakochanych, których i tak już wyczerpał trudny związek. On gra Tima, byłego gitarzystę przed sławą, przygnębionego i dręczonego koszmarami. Ona gra Millie, pogodną i wojowniczą nauczycielkę, pomimo rozczarowania – Książę z Bajki okazuje się nieudacznikiem bez charyzmy. Dwoje bezdzietnych mieszkańców miasta przeprowadza się na wieś, by zmienić otoczenie.

Podczas eksploracji okolicy para wpada do dziwnej jamy. Spędzają noc w tej wilgotnej jaskini, zanim się wydostają. Od tego momentu ujawniają się pierwsze oznaki nadprzyrodzonej siły. Ich ciała są niczym magnes. To przyciąganie nie jest łatwe do zniesienia, ale podsyca słabnące libido. Łagodny pocałunek przeradza się w namiętny i bolesny seks usta-usta. Stosunek w szkolnej łazience Millie przeradza się w akrobatyczny popis. Spanie w oddzielnych pokojach to za mało. Kiedy Millie i Tim budzą się pewnego ranka z rękami sklejonymi jak bliźnięta syjamskie, Millie przywiązuje go do krzesła i chwyta piłę elektryczną, połykając kieliszki whisky, aby dodać sobie odwagi. Michael Shanks zręcznie posługuje się czarnym humorem i fantazją. Jego „horror ciała” to sprytne połączenie kina M. Night Shyamalana i Davida Cronenberga . É. S.

Dramat Sarah Friedland - 1h30

Pomiń reklamę

Witamy w Bella Vista, domu spokojnej starości w Kalifornii. To miejsce naprawdę istnieje. Nazywa się Villa Gardens i zostało założone w 1920 roku przez pierwszą dyrektorkę w Stanach Zjednoczonych. Chciała ona promować metody edukacyjne wśród osób starszych. To właśnie tutaj reżyserka Sarah Friedland nakręciła swój pierwszy film z pensjonariuszami i zawodowymi aktorami. Ruth, grana przez Kathleen Chalfant, z krótkimi włosami i nienagannym szykiem, postanowiła zamieszkać w tym „wiejskim klubie dla seniorów”. Ale, jak rozumiemy, działo się to, gdy była jeszcze przy zdrowych zmysłach.

Kiedy jej syn Steve przyjeżdża po nią z domu i zabiera ją na zawsze, Ruth jest zdezorientowana, jej zacięty charakter odżywa, a w jej życiu pojawia się pewna forma kruchości. W tym mglistym wszechświecie Ruth przeszywają przebłyski gniewu, ale i jasności umysłu. Jej dobre maniery i inteligencja nie zniknęły. Ma poczucie humoru. Steve chodzi po cienkim lodzie. Jest tym, kim my jesteśmy, gdy stajemy twarzą w twarz z naszymi bliskimi, którzy stopniowo tracą rozum. Rozdarty, niezdarny, zakazany. Sarah Friedland filmuje z nieskończoną delikatnością to, co społeczeństwo wciąż i zawsze niesłusznie nazywa katastrofą. FD

Komedia dramatyczna Auréliena Peyre'a – 1 godzina 45 minut

Hugo od trzech miesięcy spotyka się z Queen, kosmetyczką, której uroda nieco odbiega od tego luksusowego kurortu. Jego znajomi szepczą i śmieją się. Młoda dama ma kolczyki i tatuaże, sztuczne paznokcie długie na trzy kilometry i kostiumy kąpielowe maleńkie jak znaczki pocztowe. Łączyła ich pasja do mangi. Niestety, wkrótce go irytuje. Nie chce stać się pośmiewiskiem stałych bywalców ubranych na Bermudach. Robi za dużo hałasu, zaciągając się e-papierosem. Jej uroczy południowy akcent staje się obciążeniem. I dlaczego nosi przy sobie tego mikroskopijnego psa, którego smaruje kremem z filtrem?

W „L'Épreuve du feu ” Aurélien Peyre z nonszalancją analizuje okrucieństwo relacji społecznych, tiki językowe i przepaść dzielącą bogatych od „bezzębnych”. Nie naśladując Bourdieu, rozwija swoją piękną i rozczarowującą kronikę, coś pomiędzy „Les Tricheurs”, „La Laceliere” i „Pascalem Thomasem”. Słodko-gorzka komedia, która wiele mówi o czasach, młodości i żalach. É. N.

Przeczytaj także : Tatuaże, piercing i szorty bermudzkie: próba ognia, historia rozczarowanej kroniki towarzyskiej na wybrzeżu Atlantyku

Pomiń reklamę

Komedia Akivy Schaffera – 1 godzina 25 minut

Ponad trzydzieści lat po odłożeniu pierwszej trylogii Nagiej broni , parodia tej serii powraca. Reżyserem komedii Ted i Ted 2 jest Akiva Schaffer, a producentem Seth MacFarlane. Ta przezabawna komedia kryminalna udowadnia, że hollywoodzkie kino może odnieść sukces w gatunku farsy grand guignolesque, zachowując przy tym innowacyjność.

Przyjmując formułę „filmu kumplowskiego”, tak bliską kinu lat 80., „Czy jest policjant, który uratuje świat?”, wskrzesza święty duet policjantów, który ukształtował amerykański kryminał. Frank Drebin Junior, wraz ze swoim pomocnikiem Edem Hockenem Juniorem (Paul Walter Hauser), prowadzi śledztwo w sprawie napadu na bank i tajemniczego wypadku samochodowego z udziałem potężnego magnata przemysłowego (Danny Huston). Urok tego letniego skeczu tkwi w Pameli Anderson, wcielającej się w Beth Davenport, bohaterce, która za wszelką cenę pragnie pomścić śmierć brata. Pomijając kilka oczywistych, sprośnych żartów i przesadnie nachalnych gagów scatologicznych, film okazuje się miłym zaskoczeniem.

Przeczytaj także: Sprośne żarty, femme fatale i nieporozumienia: Czy istnieje policjant, który uratuje świat?, udany powrót Gastona Lagaffe’a w amerykańskim stylu

Komediodramat Jonathana Entwistle'a – 1 godzina 34 minuty

Od 1984 roku pięć filmów i jeden serial telewizyjny (Cobra Kai) uczyniły z Daniela, młodego Amerykanina bez ojca, trenowanego przez pana Miyagi w sztukach walki, a jego awatary popularnymi bohaterami. Bohater Karate Kid: Legends ma mniej więcej podobny profil i historię, z tą różnicą, że jest Chińczykiem – co chroni film przed krytyką zawłaszczania kulturowego. Li Fong (Ben Wang) opuszcza Pekin i wraz z matką wyjeżdża z matką do Nowego Jorku. Nowy początek po śmierci brata, zabitego w bójce. Trauma popycha go do rezygnacji z walki. Nie licząc jednak Connora, mistrza karate bad boy, byłej dziewczyny swojej nowej przyjaciółki, Mii, i aktualnego mistrza turnieju 5 dzielnic.

Aby się z nim zmierzyć, Li Fong trenuje z dwoma mistrzami: swoim wujkiem Hanem ( Jackie Chan ) i Danielem (Ralph Macchio), byłym uczniem, który został senseiem. Film skierowany jest do wieloletnich fanów, nastolatków z lat 80. i ich dzieci urodzonych w latach 2010., pokolenia przyzwyczajonego do przewijania ekranów domowych i znanego z niezdolności do skupienia uwagi dłużej niż dwie minuty. Sekwencje następują po sobie w szybkim tempie. Fabuła jest zszyta białą nicią i zakończona w półtorej godziny. É. S.

Przeczytaj także: Starzy mistrzowie, młody uczeń i ekspresowy trening: Karate Kid: Legendy, czyli fabuła uszyta białą nicią w półtorej godziny