Claire Vasarely, artystyczna podróż w cieniu swojej rodziny

To hołd w formie objawienia. Zanim Claire Vasarely (1909–1990) została skrupulatną administratorką dzieł swojego męża, Victora, światowej sławy postaci w sztuce drugiej połowy XX ^wieku , prowadziła twórcze życie. Obrazy w jaskrawych barwach, sceny z życia uchwycone w locie i tuszem w rodzinnym Budapeszcie, tętniące życiem motywy kwiatowe na jedwabiach i tkaninach, gobeliny z Aubusson, łączące geometryczne abstrakcje z figuratywnymi formami inspirowanymi węgierskim folklorem… Wystawa w Fundacji Vasarely w Aix-en-Provence (Delta Rodanu) odsłania artystyczną działalność tej kobiety, która pozostawała w cieniu męża. I pozwala nam dostrzec wpływ, jaki wywarł on na jego twórczość.

„Kiedy byłem dzieckiem, ten aspekt życia mojej babci nigdy nie został ujawniony. W 1959 roku porzuciła wszystko, by poświęcić się mężowi. To wyrzeczenie, którego wciąż nie potrafię wytłumaczyć” – mówi 64-letni Pierre, wnuk Vasarelych. Zdeterminowany, by przywrócić do życia dzieło, które odkrył po śmierci dziadków – ona w 1990 roku, on w 1997 roku – obecny prezes Fundacji Vasarely powierzył Valérie Da Costie, profesor sztuki współczesnej na Uniwersytecie Paris 8, kuratorowanie tej retrospektywy w formie radosnego zmartwychwstania.

Pozostało Ci 72,69% artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla subskrybentów.