Gwiazda tenisa Emma Navarro stawia na prostotę swojego stylu — jej biżuteria dodaje mu wyrazu

Emma Navarro to po prostu dziewczyna – tyle można wywnioskować z rozmowy na Zoomie przed jej pierwszą rundą w US Open. Mimo to, 24-letnia zawodniczka zajmuje obecnie 11. miejsce w rankingu Women's Tennis Association i dotarła do półfinału w zeszłorocznym turnieju. Więc nie, nie jest zwykłą dziewczyną – ale to nie powstrzymuje jej przed oddaniem się swojej miłości do biżuterii. Spójrz na dowolne jej zdjęcie podczas meczu, a zobaczysz błyszczące kolczyki, wielowarstwowe naszyjniki i bransoletki. Nic więc dziwnego, że gwiazda tenisa nawiązała współpracę z kultową marką biżuterii Mejuri – marką DTC, która zasłynęła z biżuterii na co dzień. W rozmowie z ELLE.com gwiazda opowiada o ubraniach, które nosi non stop, o tym, jak zachowuje zimną krew nawet w najtrudniejszych momentach, i o tym, co będzie robić, kiedy nie będzie spędzać czasu w Narodowym Centrum Tenisowym Billie Jean King, przygotowując się do kolejnego meczu (podpowiedź: chodzi o lody). Zobacz rozmowę poniżej.

Porozmawiajmy o kolekcji Mejuri Play — czy są wśród niej jakieś konkretne dzieła, które zwróciły Twoją uwagę i stały się Twoimi ulubionymi?

Uwielbiam wszystko, co wymyślają. Zestaw, który teraz mam, jest naprawdę świetny dla każdego; mam ten łańcuszek z zawieszką w kształcie diamentu w kształcie litery E , co jest fajne, bo jest dla mnie osobiste. Uwielbiam też diamenty w pavé od Mejuri, które mam na kolczykach.

Jak planujesz stylizować tę kolekcję zarówno na boisku, jak i poza nim?

Mam swoje ulubione, codzienne ozdoby, które zmieniam co kilka tygodni, ale przez większość dni pozostają takie same. Dużo biegam i skaczę, więc moja biżuteria musi być lżejsza. To fajne, kiedy jestem poza boiskiem i noszę grubsze kolczyki do luźniejszego stroju. Uwielbiam kolczyki Brioche i może założę jeszcze jeden lub dwa większe naszyjniki. Mejuri ma też naprawdę ładne kolory, na przykład turkusowy naszyjnik i grubszy zielony, które bardzo mi się podobają. Lubię nosić ubrania w bardzo neutralnych kolorach, a potem dodać odrobinę koloru biżuterią, żeby trochę wyjść poza schemat.

Masz całkiem sporo ozdób i stosów — czy są jakieś elementy, które uważasz za niezbędne?

Aktualnie mam dziewięć kolczyków. Mam kolczyki Celeste ; przypominają mi konstelację – to dwa w jednym, co uważam za naprawdę fajne. Lubię być olśniewająca moimi kolczykami. Zazwyczaj nosimy stroje sportowe, więc fajnie jest nosić kolczyki, naszyjniki i bransoletki, a to sprawia, że czuję się trochę bardziej kobieco. Dodaje to moim sportowym strojom eleganckiego charakteru. Poza tym, kiedy gram, stawiam na prostotę i noszę dużo złota – jestem fanką złota, zwłaszcza teraz – więc zawsze mam dobry zapas naszyjników i zmieniam bransoletki – lubię też nosić tę pierwszą bransoletkę .

Czy uważasz się za dziewczynę, która nosi bransoletkę tenisową czy naszyjnik tenisowy?

Tak, noszę. Nie noszę teraz mojej bransoletki tenisowej, ale zdecydowanie mam ją w rotacji. Jest elegancka, klasyczna, a czasami, gdy słońce na nią pada, błyszczy, więc fajnie jest ją mieć na korcie, kiedy gram.

Moda na tenis pojawiła się w niespotykanym dotąd stopniu — jaką rolę odgrywa to w Twoich stylizacjach na mecz?

To naprawdę fajne, że tenis znów jest w modzie – wiele pokazów mody tenisowej to pokazuje. Teraz wielu zawodników i marek wraca do świata mody, co uważam za naprawdę ekscytujące i to coś, w co chcę się bardziej zagłębić i w co nadal się angażować. Jeśli chodzi o moje stroje, są proste i mogę w nich występować. Jestem bardzo wybredna, jeśli chodzi o dopasowanie i wygodę, więc staram się to dobrze dopracować. Oczywiście mogę podejmować więcej modowego ryzyka, co może rozważę w przyszłości – ale na razie stawiam na prostotę.

Skoro już o tym mowa, co zazwyczaj nosisz w chwilach, które nie są przeznaczone do uprawiania sportu?

Tak, jak mówiłem, nic nadzwyczajnego, ale uwielbiam biały T-shirt i parę niebieskich dżinsów, które dobrze leżą, i dobre buty. Ostatnio noszę Alohas i to jest całkiem fajne. I co jeszcze? Mam mokasyny, które lubię nosić, więc wolę postawić na prostotę, ale jednocześnie sprawić, żeby były fajne, gdy się je połączy. Więc tak, nic nadzwyczajnego.

Czy masz jakieś rytuały na dzień meczowy, które pomagają ci zachować koncentrację na grze?

Nie jestem przesądny, ale przykładam dużą wagę do tego, co robię na siłowni każdego dnia – zwłaszcza w dni meczowe – aby upewnić się, że moje ciało mobilizuje się prawidłowo i że czuję się silny i dynamiczny. Spędzam godzinę na siłowni, a potem wychodzę na kort, żeby pobić przez jakieś 30-45 minut. Potem staram się po prostu odpocząć i znaleźć swoją przestrzeń. Gram też w pasjansa na telefonie i to dla mnie uspokajająca, relaksująca aktywność, która pozwala mi oderwać się od codzienności.

Kiedy sytuacja staje się trudniejsza, co robisz, żeby utrzymać się w formie?

Tenis to naprawdę trudny sport – co tydzień stawia się czoła wyzwaniom, a wiele tygodni przegrywa. Niezwykle rzadko udaje się wygrać turniej w tygodniu, więc radzenie sobie z porażkami jest bardzo ważne w tym sporcie. Nie jest łatwo, zwłaszcza gdy czujesz, że tak ciężko pracujesz, a rezultaty nie idą w parze. Zamiast zamartwiać się zwycięstwami i porażkami, musisz skupić się na tym, co daje ci najwięcej satysfakcji w tym sporcie. Dla mnie to ciężka praca dzień w dzień – niezależnie od tego, co zrobiłem w ostatnim turnieju i jak czuję się w następnym. Rezultaty w końcu przyjdą – a to jest mniej ważne niż ciężka praca i poświęcenie.

Aktualnie grasz w US Open — czy kultywujesz jakieś tradycje związane z twoim pobytem w Nowym Jorku?

Uwielbiam przyjeżdżać do Nowego Jorku – to wspaniałe miasto i prawdopodobnie jedno z moich ulubionych, jeśli nie ulubione na świecie. Ma w sobie tak wyjątkową i tętniącą życiem energię, że aż miło do niego wracać z nostalgią. Szczególnie w ciągu tych dwóch tygodni w mieście panuje niesamowita energia, a są miejsca, w których lubię jeść – uwielbiam nowojorskiego bajgla albo kawałek nowojorskiej kanapki, więc zawsze staram się to robić. W tym roku chcę wybrać się do Caffè Panna i spróbować ich lodów, bo nigdy ich nie jadłam, więc zobaczymy, czy uda mi się tam dotrzeć.