Wakacje w Japonii: znaczki Eki i Goshuin to wyjątkowe pamiątki

Niezapomniane wakacje to pamiątki, takie jak pocztówki czy magnesy, które można zabrać do domu. W Japonii można kolekcjonować wyjątkowe pamiątki, niektóre z nich są darmowe: znaczki Eki i Goshuin.

Są to unikatowe znaczki z tematycznie powiązanymi motywami, które podróżni mogą zbierać na dworcach kolejowych i lotniskach, a także w atrakcjach turystycznych i kompleksach świątynnych – tworząc w ten sposób swój własny, indywidualny album ze znaczkami.

„Eki” to japońskie słowo oznaczające „stację” i odnosi się do pieczątek znajdujących się na przystankach. Punkty na pieczątki znajdują się zazwyczaj na zewnątrz stacji, w pobliżu kasy biletowej lub przy wejściu. Jeśli nie możesz znaleźć takiego miejsca, możesz poprosić o pomoc personel stacji. Pieczątki te można również znaleźć w atrakcjach turystycznych lub na lotniskach, choć w ścisłym tego słowa znaczeniu nie są to pieczątki eki.

Motywy na znaczkach Eki tematycznie wpisują się w otoczenie, w którym znajduje się dworzec kolejowy.

Źródło: Jennifer Henne

Kształt i struktura znaczków są często podobne: stemplowane wizerunki są okrągłe, z charakterystycznym motywem w centrum i otaczającą go nazwą stacji. Jednak każdy znaczek jest projektowany indywidualnie. Motywy tematycznie nawiązują do zabytku lub krajobrazu, z którego słynie stacja. Na przykład motywem stacji Ryogoku w Tokio jest zapaśnik sumo, nawiązując do pobliskiego Muzeum Sumo i długoletniej tradycji tego narodowego sportu w mieście.

Zbieranie specjalnych znaczków Eki nie wymaga wiele wysiłku, ponieważ są one bezpłatne. Zazwyczaj na stacji dostępny jest bloczek ze znaczkami, a nawet tusz do uzupełniania. Kolekcjonerzy potrzebują wtedy tylko kartki papieru. Niektóre stacje zapewniają również papier lub kartę kolekcjonerską.

Wisienką na torcie, jeśli chodzi o niezapomnianą, spersonalizowaną pamiątkę, są pasujące notesy, dostępne w sprzedaży online i stacjonarnie. Ceny notesów w sklepach zaczynają się od 400 jenów, czyli równowartości około 2,30 euro.

Znaczki Eki są bezpłatne.

Źródło: Ferry Quast

Zaleca się wcześniejsze przetestowanie stempli na osobnej kartce papieru, ponieważ tusz mógł wyschnąć. Pomocne może być również umieszczenie kartki papieru za odpowiednią stroną książki, aby zapobiec przesiąkaniu tuszu przez papier. Jeśli nie znasz japońskiego lub nie znasz go w ogóle, warto zanotować, gdzie po odbiciu stempla powstało dzieło, aby mieć je pod kontrolą.

Oprócz znaczków Eki, podróżnicy do Japonii mogą wypełnić własną książeczkę Goshuin. Te pamiątki wywodzą się z japońskiego buddyzmu i można je zbierać w świątyniach i sanktuariach. Te dzieła sztuki powstają zwykle przez mnichów, księży lub pracowników świątyni w ciągu kilku minut.

Goshuin to czerwony stempel, wokół którego kaligraficznie wyryto informacje, takie jak data wizyty i nazwa świątyni. Często zawierają one również imię bóstwa.

Słowo „Goshuin” oznacza „zaszczytna czerwona foka” i składa się z trzech sylab:

• „Go” = sylaba honorowa
• „Shu” = cynober
• „W” = pieczęć lub stempel

W przeciwieństwie do znaczków Eki, znaczki Goshuin nie są darmowe. Podróżni powinni przeznaczyć na nie od 300 do 500 jenów, czyli około 1,70–2,90 euro. Jeśli znaczek Goshuin zawiera dodatkowe kolorowe elementy, cena może być wyższa.

Goshuin tradycyjnie gromadzi się w goshuin-cho – małej książeczce rozkładanej jak akordeon. Kosztuje ona od 1000 do 2000 jenów, czyli około 5,80–11,60 euro.

Goshuin jest świadectwem wizyty w miejscu duchowym. Wierni zabierają goshuin-cho ze sobą do grobu, aby ułatwić sobie wejście do raju. Dlatego goshuin i goshuin-cho należy traktować ze szczególnym szacunkiem. Gromadzenie goshuin w zwykłym notatniku jest źle widziane, a czasem wręcz niedopuszczalne.

Goshuiny są wykonywane w japońskich świątyniach. To jest świątynia Sensoji w Tokio. (Obraz symboliczny)

Źródło: journaway

Podczas tworzenia goshuin, podróżni powinni spokojnie i cicho czekać na jego ukończenie. Robienie zdjęć podczas procesu lub pracy jest również zabronione. Przyjęcie goshuin bez podziękowania jest uważane za niegrzeczne.

Książki Goshuin i znaczki eki reprezentują część japońskiej kultury. Oba znaczki są również dowodem na to, że podróżnicy rzeczywiście odwiedzili dane miejsce.

Ale każdy, kto myśli, że znaczki eki i goshuin można zebrać w jednym zeszycie, jest w błędzie. Zwłaszcza w świątyniach i sanktuariach, odwiedzający przypominają sobie, że goshuiny nie powinny znaleźć się w zeszycie ze znaczkami eki. Goshuiny reprezentują duchowość Japonii, podczas gdy znaczki eki to bardziej współczesna tradycja, mająca na celu ożywienie miłości do lokalnej kultury.

Znaczki są wysoko cenione w Japonii. Na przykład hanko, czyli stemple imienne, pełnią w Europie tę samą funkcję, co podpis. Goshuin były pierwotnie certyfikatami dla pielgrzymów potwierdzającymi wizytę w miejscu świętym.

Znaczki Eki są również od dawna tradycją w Japonii. Pierwszy znaczek pojawił się na stacji kolejowej w prefekturze Fukui w 1931 roku. Celem było zachęcenie, w szczególności młodych ludzi, do podróżowania do regionu, a tym samym ożywienie turystyki. Znaczki są obecnie dostępne na ponad 9000 stacji i cieszą się popularnością również wśród podróżnych z zagranicy.

Szukasz więcej inspiracji? Wskazówki dotyczące wszystkich najpopularniejszych destynacji turystycznych znajdziesz na stronie Reisereporter, a najlepsze oferty podróży znajdziesz na naszej stronie z ofertami .