Academicus van de Russische Academie van Wetenschappen Viktor Gostishchev is overleden

Viktor Gostishchev werd geboren op 21 november 1937 in het dorp Gostishchevo in de regio Belgorod. In 1961 studeerde hij af aan de medische faculteit van het Koersk Medisch Instituut. Na zijn aanstelling werd hij naar het Eerste Moskouse Orde van Lenin Medisch Instituut gestuurd om zijn opleiding voort te zetten (nu de Eerste Moskouse Staatsuniversiteit voor Geneeskunde, vernoemd naar I.M. Sechenov).

Hij voltooide zijn opleiding aan de afdeling Algemene Chirurgie van de Medische Universiteit en werkte vervolgens als assistent, universitair hoofddocent en hoogleraar. Van 1988 tot 2018 was hij hoofd van de afdeling Algemene Chirurgie aan de Faculteit Geneeskunde van de Sechenov Universiteit.

In 1993 werd hij corresponderend lid van de Russische Academie voor Medische Wetenschappen, in 1999 academicus van de Russische Academie voor Medische Wetenschappen en in 2013 academicus van de Russische Academie voor Wetenschappen.

In 1980 was hij hoofd van het ziekenhuis dat hulp verleende aan de slachtoffers van de aardbeving in Algerije, en in 1988 was hij hoofd van de chirurgische dienst die hulp verleende aan de slachtoffers van de aardbeving in Spitak, Armenië.

De belangrijkste wetenschappelijke activiteit van de academicus is het uitvoeren van fundamenteel onderzoek op het gebied van chirurgische infecties van botten en weke delen in de thoracale en abdominale chirurgie. Viktor Gostishchevs bekendste ontwikkelingen zijn de originele laparostomietechniek voor purulente peritonitis, thoracostomie- en thoracoabscessostomietechnieken voor purulent-destructieve longziekten, en een operatietechniek voor purulente sacroiliitis.

Hij heeft meer dan 20 uitvindingen en patenten op zijn naam staan, evenals meer dan 500 wetenschappelijke publicaties. Viktor Gostishchev schreef meer dan 20 monografieën en handleidingen over purulente chirurgie van botten en weke delen, purulente thoracale chirurgie, purulente peritonitis of purulente complicaties van pancreasnecrose.

Viktor Gostisjtsjov slaagde erin zijn eigen wetenschappelijke chirurgische school op te richten - 27 doctoraalscripties en meer dan 80 dissertaties werden onder zijn wetenschappelijke begeleiding voltooid. De academicus was voorzitter van de Vereniging van Algemeen Chirurgen van de Russische Federatie, bestuurslid van de Russische Vereniging van Endoscopische Chirurgen, de Internationale Vereniging van Chirurgen en de Internationale Vereniging voor Hepato-Pancreato-Biliaire Chirurgie, en een geëerd wetenschapper van de Russische Federatie. Hij ontving de Orde van het Ereteken, de Orde van de Rode Banier van de Arbeid en de Orde van de Vriendschap.

De redacteuren van Vademecum betuigen hun medeleven aan de familie, vrienden, collega's en studenten van Viktor Kuzmich.