Een nieuwe strategie voor Portugal

Wij hebben een parlement met een rechtse tweederdemeerderheid.

Het is een enorme verandering in de Portugese politiek. De afgelopen vijftig jaar was deze politiek onderworpen aan een ideologisch domein, geleid door pseudo-intellectuelen die ervan overtuigd zijn dat zij een absolute waarheid bezitten over goed en kwaad.

En zo hebben we geleefd, al meer dan 50 jaar, zonder te kunnen zeggen wat we dachten, zonder te kunnen zeggen dat socialisme de vernietiging van het individu betekent, dat minderheden gerespecteerd moeten worden, maar dat ze niet de normaliteit mogen bepalen.

Zonder dat we gerechtigheid kunnen vragen om degenen die eromheen draaien te veroordelen, zonder dat we degenen die stelen een dief kunnen noemen, en zonder dat we kunnen bevestigen dat degenen die welvaart creëren, gekoesterd moeten worden en dat degenen die lui zijn, niet beschermd moeten worden.

Ten slotte kunnen we nogmaals zeggen dat er mannen en vrouwen zijn en dat, omdat er mensen zijn die anders zijn – die we moeten respecteren en voor wie we moeten zorgen – we de normaliteit niet hoeven te transformeren tot iets dat niet echt normaal is.

Maar juist in deze tijd van verandering, waarin Alentejo is veranderd van een links-dominante regio in een Chega-bolwerk, waarin ideeën over een beleid ter bevordering van het ondernemingsklimaat, een concurrerend belastingbeleid en een beleid ter bevordering van het particulier initiatief onmiskenbaar de boventoon voeren in het parlement, moeten we een manier vinden waarop de verschillende partijen die deze meerderheid vormen, kunnen samenwerken om te profiteren van deze steun onder de bevolking. Die zal ons verantwoordelijk houden voor de prestaties die we wel of niet kunnen leveren.

Hoewel het idee van een grondwetsherziening mij ongelegen komt, vooral gezien de mogelijkheid dat het een factor van verdeeldheid binnen rechts zelf kan worden, zijn de overeenkomsten over de beleidsmaatregelen die ik hierboven heb beschreven essentieel voor de consolidatie van de politieke transformatie die de mensen ons aanmoedigen door te voeren.

Dit is het moment om rechts te versterken en de Portugese politiek een nieuwe richting te geven door de twee alternatieve partijen aan de macht te brengen: de centrumpartij en de rechtse partij.

Dit is het moment om afstand te nemen van de verdedigers van het marxistische verleden en te stoppen met geloven dat we altijd de macht moeten verdelen tussen hen die de economische groei verdedigen en hen die deze aanvallen.

Vanaf nu zou de discussie zich moeten concentreren op degenen die zich inzetten voor een meer sociale en participatieve democratie door het creëren van welvaart te bevorderen en degenen die, door de economische groei te verdedigen, geloven in een daadkrachtiger en indrukwekkender commando.

En degenen die denken dat er maar één pad is dat beter is voor de ontwikkeling van ons land, hebben het mis.

Democratische afwisseling is en blijft de beste manier om de twee regeringsstromingen in toom te houden. Door middel van verkiezingen zou het volk moeten beslissen welk van de twee systemen op een bepaald moment aan de macht komt.

En een politiek conflict moet niet gezien worden als een strijd tussen vijanden, maar eerder als een complementariteit van oplossingen die ieder van ons op het juiste moment zullen overtuigen.

Om dit mogelijk te maken, hebben we onmiddellijk de politieke capaciteit tot verandering nodig.

Om Chega om te vormen tot een partij die haar idealen duidelijk blijft uitdragen, maar die niet ophoudt veranderingen te steunen die binnen deze ideeën passen en die door de regeringspartijen worden gepromoot.

De coalitie in de regering zal de mogelijkheid moeten creëren om in Chega de hervormingen te ondersteunen die ik heb genoemd. Dat zal van essentieel belang zijn voor de tevredenheid van de kiezers.

Het is tijd om een ​​bijdrage te leveren aan de schepping van deze nieuwe politieke realiteit, waarin alleen zij zullen overleven die weten te interpreteren wat de Portugezen vandaag de dag zoeken. Zij hebben immers al laten zien dat ze geen rode lijnen willen, en dat ze zelfs geen rode ideeën willen.

Ze willen mensen die beschikbaar zijn om te werken en die een ontwikkeling bevorderen die de Portugezen een beter leven zal geven, met immigranten die goed worden ontvangen en geïntegreerd, met meritocratie in het overheidsbestuur, met serieus leiderschap, met veiligheid op straat, met goede sociale voorzieningen en met een onderwijs dat ons de technologische en culturele vooruitgang van ons volk teruggeeft.

Het is tijd voor verandering en dit is de nieuwe strategie voor Portugal.