Verboden combinatie. Gebruik deze medicijnen in geen geval bij warm weer.
- Fotohypersensitiviteitsreacties worden onderverdeeld in fototoxiciteit, dat zich binnen enkele minuten tot een uur na blootstelling manifesteert als roodheid en blaren, en fotoallergie, dat zich na 24 tot 72 uur kan manifesteren, ook op niet-blootgestelde lichaamsdelen.
- Veel groepen geneesmiddelen, waaronder tetracyclines, fluorchinolonen, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) en diuretica zoals hydrochlorothiazide, zijn fotosensibiliserende stoffen die verschillende huidletsels en verkleuringen kunnen veroorzaken.
- Om fotosensitiviteit te voorkomen, wordt aangeraden om blootstelling aan de zon te beperken, beschermende kleding te dragen en zonnebrandcrème te gebruiken. Als er symptomen optreden, kunnen verkoelende gels en geneesmiddelen, waaronder plaatselijke corticosteroïden, nuttig zijn.
Fotodermatosen, of fotosensitiviteitsreacties van de huid, zijn een bijwerking van bepaalde medicijnen die wordt veroorzaakt door blootstelling aan de zon. Dit fenomeen, dat veel veelgebruikte stoffen treft, betreft chemische reacties in de huid waarbij het medicijn of de metabolieten ervan zonnestraling absorberen. Het kan twee vormen aannemen: fototoxiciteit en fotoallergie.
Lichtgevoeligheid manifesteert zich als fototoxiciteit wanneer vrije radicalen die vrijkomen door medicijnmoleculen huidcellen beschadigen. Dit leidt tot roodheid, blaren en verkleuringen, die binnen enkele minuten tot een uur na blootstelling aan de zon op de blootgestelde plekken verschijnen.
Fototoxische reacties komen vaker voor. Fotoallergie daarentegen treedt op wanneer medicijnmoleculen in antigenen veranderen, waardoor het immuunsysteem wordt geactiveerd en huidontstekingen in de vorm van jeukende bultjes ontstaan. Deze symptomen kunnen zowel op blootgestelde als bedekte delen van het lichaam voorkomen, meestal 24 tot 72 uur na blootstelling aan de zon.
Veel farmaceutische groepen vertonen fotosensibiliserende eigenschappen. Tetracyclines, een van de meest voorkomende veroorzakers van fototoxiciteit, kunnen huiduitslag, roodheid, een branderig gevoel en zelfs nagelloslating (fotoonycholyse) en pigmentatiestoornissen veroorzaken. Fluorochinolonen veroorzaken zowel fototoxiciteit als fotoallergie, wat zich uit in roodheid van de huid en verkleuring van de nagels.
Van de niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) die vaak lichtgevoeligheid veroorzaken na orale en topische toediening, kan naproxen pseudoporfyrie veroorzaken, en topisch ketoprofen oedeem en blaren. Van de cardiovasculaire geneesmiddelen kan hydrochloorthiazide, verantwoordelijk voor de meeste reacties in deze groep, roodheid, eczeem en zelfs pseudoporfyrie en fotoonycholyse veroorzaken, waarvan de effecten pas jaren na het stoppen met het gebruik zichtbaar kunnen worden.
Psychotrope geneesmiddelen zoals amitriptyline kunnen leiden tot verkleuring van de huid, en fenothiazinederivaten, waaronder chloorpromazine, zijn krachtige fotosensibilisatoren die ervoor zorgen dat de huid grijs wordt na blootstelling aan de zon.
Ook retinoïden zijn het vermelden waard. Ze verhogen de gevoeligheid van de huid voor de zon, wat verbranding en pigmentveranderingen kan veroorzaken.
Om fotosensibiliteit te voorkomen, is het cruciaal om blootstelling aan de zon te beperken tijdens het gebruik van medicijnen die fotosensibiliserend werken. Het wordt aanbevolen om uw huid te bedekken met ademende kleding en regelmatig zonnebrandcrème aan te brengen. Supplementen met antioxidanten kunnen ook nuttig zijn.
Bij symptomen die lijken op zonnebrand, kunnen verkoelende crèmes of gels worden aangebracht. Gebarsten huidblaren moeten worden gedesinfecteerd en antibacteriële preparaten moeten worden gebruikt. Fotoallergische symptomen moeten worden verlicht met lokale corticosteroïden.
Auteursrechtelijk beschermd materiaal: de regels voor herdruk staan vermeld in de regelgeving .
rynekzdrowia
