WIRED Roundup: Uitleg over de overheidssamenwerking tussen OpenAI

In de aflevering van vandaag wordt onze presentatrice Zoë Schiffer vergezeld door Jake Lahut, senior politiek journalist bij WIRED, om vijf van de belangrijkste verhalen te bespreken die we deze week hebben gepubliceerd – van hoe bitcoinminers dit jaar een race hebben gewonnen om de tarieven te ontlopen tot hoe AI werd ingezet om een vermiste wandelaar in de Italiaanse Alpen te vinden. Daarna bespreken Zoë en Jake de details van OpenAI's nieuwste partnerschap met de federale overheid.

Vermeld in deze aflevering: OpenAI kondigt enorme samenwerking met Amerikaanse overheid aan , door Zoë Schiffer en Will Knight Trumpworld weet dat Epstein een probleem is, maar ze kunnen het niet oplossen , door Jake Lahut Chartervliegtuigen en biedoorlogen: hoe Bitcoin-miners zich haastten om Trumps tarieven te verslaan , door Joel Khalili Google gaat AI gebruiken om leeftijden te raden op basis van zoekgeschiedenis , door Dell Cameron Rapport van de Amerikaanse kustwacht over de implosie van de Titan-onderzeeër zet OceanGate-CEO Stockton Rush op de kaart , door Mark Harris Een wandelaar was bijna een jaar vermist – totdat een AI-systeem zijn helm herkende , door Marta Abbà

Koop hier uw tickets voor onze liveshow op 9 september.

Je kunt Zoë Schiffer op Bluesky volgen via @zoeschiffer en Jake Lahut op Bluesky via @jakelahut.writes.news . Schrijf ons op [email protected] .

U kunt de podcast van deze week altijd beluisteren via de audiospeler op deze pagina, maar als u zich gratis wilt abonneren om elke aflevering te ontvangen, kunt u dat als volgt doen:

Als je een iPhone of iPad gebruikt, open dan de app Podcasts of tik op deze link . Je kunt ook een app zoals Overcast of Pocket Casts downloaden en zoeken naar 'Uncanny Valley'. We zijn ook op Spotify .

Let op: Dit is een geautomatiseerd transcript, dat fouten kan bevatten.

Zoë Schiffer: Hé, dit is Zoë. Voordat we beginnen, wil ik wat spannend nieuws met je delen. We geven op 9 september een liveshow in San Francisco in samenwerking met KQED. De co-hosts van Uncanny Valley, Lauren Good en Michael Calore, zullen in gesprek gaan met onze hoofdredacteur, Katie Drummond, en een speciale gast voor een gesprek dat je echt niet wilt missen. Je kunt de link in de shownotities gebruiken om je ticket te kopen en een vriend uit te nodigen. We kunnen niet wachten om je daar te zien. Welkom bij WIRED's Uncanny Valley . Ik ben WIRED's directeur van Business and Industry, Zoë Schiffer. Vandaag in de show brengen we je vijf verhalen die je deze week moet weten. En later duiken we in ons hoofdonderwerp, namelijk hoe OpenAI zojuist een enorme samenwerking met de Amerikaanse overheid heeft aangekondigd om zijn modellen beschikbaar te stellen aan federale werknemers. Ik ben vandaag vergezeld door WIRED senior schrijver Jake Lahut. Jake, welkom bij Uncanny Valley .

Jake Lahut: Hé Zoë. Fijn om terug te zijn.

Zoë Schiffer: Oké, ons eerste verhaal komt eigenlijk uit jullie nieuwsbrief Inner Loop, en het is wéér een Jeffrey Epstein-saga. Het houdt maar niet op. Bronnen hebben jullie dus verteld dat de schade die de Jeffrey Epstein-saga heeft aangericht voorlopig niet zal verdwijnen. Zoals luisteraars wellicht weten, kregen complottheorieën rond Epsteins dood de afgelopen weken veel nieuwe brandstof toen het Ministerie van Justitie wat zij noemden ruwe beelden van de avond van zijn dood vrijgaf. WIRED analyseerde de video en ontdekte dat deze toch was aangepast. Deze complottheorieën spelen al jaren een centrale rol binnen de MAGA-basis, en jullie hebben heel slim geschreven over hoe bronnen zeggen dat er simpelweg niets meer kan worden gedaan om de aanhoudende catastrofe te redden die de MAGA-basis veroorzaakt door de geest van Jeffrey Epstein. Vertel ons eens wat meer. Wat is er aan de hand?

Jake Lahut: Het vreemde aan het melden hiervan, vergeleken met de vorige keer dat ik met het Witte Huis en mensen in Trumpworld over Epstein heb gebeld, misschien drie weken of een maand geleden, was dat mensen deze keer veel banger waren om te praten, maar ook dat niemand echt updates had over wat het plan was. En daar werd dit stuk volgens mij interessanter, omdat we echt inzoomden op de verwachtingen die hier uit de hand liepen. En toen je die hoge verwachtingen voor de achterban schepte, en één van mijn bronnen in Trumpworld werkt ook in de conservatieve media. Ze hadden dus een interessant perspectief hierop, vanuit een perspectief van publieksbereik, alsof ze de kar trekken. En deze bron zei in feite dat als de achterban niet alleen de lijst krijgt, maar ook als er geen overtuigend bewijs is voor Nancy Pelosi en Adam Schiff die een baby boven een brand hebben misbruikt, dit niet gaat tellen. En het hielp natuurlijk niet dat de FBI met Kash Patel en Dan Bongino werd bemand, maar er zit een dieperliggende factor in die dit tot een typisch Amerikaanse zaak maakt. Iets wat veel mensen me hebben gevraagd en wat ik mezelf ook afvroeg toen ik dit berichtte: hebben veel Trump-aanhangers in de basis nog nooit van zijn banden met Jeffrey Epstein gehoord?

Zoë Schiffer: Precies.

Jake Lahut: En die academicus van de Universiteit van Miami met wie ik sprak, zei: eigenlijk hebben ze dit altijd al geweten. Maar als je er vanuit het QAnon-perspectief naar kijkt, naar Trumps opkomst, is dit een soort door God gekozen redderfiguur. Maar waar de Epstein-kwestie zich echt begint op te stapelen en waar ze denken dat dit het punt is waarop er geen weg terug meer is, is dat zelfs als Trumps goedkeuring onder de Republikeinen hoog blijft, zelfs als dit misschien niet het probleem is bij de tussentijdse verkiezingen, het wel dit voor en na markeert en een vertrouwensbreuk. En ja, de mensen rondom Trump hebben het echt gehad. Ze zijn niet bereid om het publiekelijk te zeggen, ze gaan de regering niet verlaten of van de Trump-trein afstappen, maar ze zien dit nu als Trumps schuld. En ik ben benieuwd hoe het verder gaat, maar de stemming kan absoluut niet slechter.

Zoë Schiffer: Dit is een klassieke situatie waarin de verwachtingen gewoon te hoog gespannen zijn. Ik bedoel, in de journalistiek zien we dit constant. Je hebt journalisten die dingen ophemelen op X, voorheen Twitter, en zeggen: "Er komt een enorme primeur aan." En ik krijg altijd de kriebels als mensen dit doen, want ik denk dan: als je de Pentagon-documenten niet hebt, kom je binnen drie minuten als een idioot over als je een spannend, maar niet zó spannend verhaal publiceert. Ik denk gewoon dat het altijd beter is om minder te beloven en meer te leveren. Maar Kash Patel en Trump zelf deden precies het tegenovergestelde door hier jarenlang een enorme deal van te maken en vervolgens te zeggen: "Nee, grapje, er is daar niets." En iedereen zegt dan: "Nou, wij denken van wel."

Jake Lahut: Ja, dit alles verloopt gewoon veel soepeler als je in de oppositie zit. Als je Dan Bongino bent en de sleutels in handen krijgt om Rush Limbaugh op te volgen, is dat een geweldige baan. Adjunct-directeur van de FBI zijn, is echt een zware klus. Je hebt mensen die aan je rapporteren, je hebt mensen aan wie je verantwoording moet afleggen, en je kunt niet dat conservatieve mediahandboek van druppelen, druppelen, druppelen, volgen, wachten tot de volgende batch bestanden uitkomt en we een week aan content hebben.

Zoë Schiffer: Precies. Ja, want jij bent degene met alle bestanden. Mensen zeggen dan: "Geef ze gewoon vrij."

Jake Lahut: Jullie zijn letterlijk de gevestigde orde, ja.

Zoë Schiffer: Ons volgende verhaal gaat over een ander onderwerp dat al jarenlang op de radar van de Trump-regering staat: invoerrechten. Dit is een behoorlijke kronkel over hoe sommige bitcoinminers zich haastten om de scherpe tariefverhogingen te ontlopen die aanvankelijk in april rond Bevrijdingsdag werden doorgevoerd. Onze collega Joel Khalili schreef over de slopende logistieke inspanningen die het Amerikaanse Luxor Technology verrichtte om twee pakketten met bitcoinminingmaterialen te verzenden, beide ter waarde van miljoenen dollars. Deze pakketten kwamen uit Thailand, Maleisië en Singapore, en ze waren allemaal onderworpen aan de veel, veel hogere tarieven. Dit was dus een enorm probleem. Op een gegeven moment boden ze 1,76 miljoen voor een chartervliegtuig, maar van de ene op de andere dag werden ze overboden door een andere importeur die hun materialen dolgraag in de VS wilde hebben. Ik bedoel, dit is nog een gebied waar ik het gevoel heb dat de regering van Trump weliswaar heel vriendelijk is tegenover deze industrie, maar dat ze zich er nog niet genoeg van bewust zijn dat de hoge tariefverhoging een impact zal hebben op de industrie die ze juist proberen te promoten.

Jake Lahut: Ja. En dit is waar deze opkomende cultuur van 'hou je mond en neem het maar over' binnen de Republikeinse Partij echt interessant is, omdat hun boodschap aan de cryptogemeenschap, of je nu in je grote Coinbase- of Andreessen Horowitz-achtige Kraken-achtige omgeving zit, of als je iemand bent die is begonnen met doneren aan de Republikeinse Partij en de meme-munt hebt gekocht, misschien ben je persoonlijk rijk met bitcoin, maar je bent geen speler in de industrie. Voor al die mensen, als je een vraag hebt of zoiets als: "Hé, we hebben je veel geld gegeven tijdens de campagne, kun je misschien de tarieven niet invoeren" of wat dan ook dat ze verwerpelijk vinden, dan zeggen ze: "Waarom ga je niet gewoon zitten en hou je je mond? Laat ons hier de besluitvorming doen, en veel succes met het sluiten van een deal met de Democraten." Ik denk dat dit een heel interessant onderwerp is voor een andere discussie over de opening die de Democraten hier mogelijk hebben, met net zo goed een culturele wig als een beleidskwestie met de crypto-mensen. Maar Joels verhaal is gewoon waanzinnig vanwege het gevoel van urgentie en die strijd die ze hadden. En het is net zoiets als, ik denk dat de game Hungry Hippo hier waarschijnlijk niet de beste vergelijking is, maar je verplaatst dit spul gewoon om de kosten op de een of andere manier te kunnen dragen, misschien net iets minder, afhankelijk van de prijs die uit een land als Singapore of waar dan ook komt. En ja, het heeft een soort last-helikopter-uit-Nam-sfeer. Het is echt een geweldig verhaal.

Zoë Schiffer: 100 procent. Ja, ze staan om middernacht op het vliegveld. Maar het andere wat zo gek is, is dat Trump constant van gedachten verandert over dit soort dingen. Dus er is een gekkenhuis. Misschien is het de moeite waard. Misschien helemaal niet. In de tussentijd verlies je hoe dan ook een hoop geld.

Jake Lahut: Ja. Je betaalt geld om minder geld te verliezen.

Zoë Schiffer: Precies. We nemen dit op 7 augustus op en er is al een nieuwe golf aan tarieven opgelegd aan meer dan 90 landen, waaronder de landen waaruit Luxor Technology voornamelijk levert. Dus we wensen ze succes. Ons volgende verhaal is kort, maar ook behoorlijk sappig. WIRED-medewerker Mark Harris meldde dat de Marine Board of Investigation van de Amerikaanse kustwacht deze week een vernietigend rapport uitbracht over de implosie van de Titan-onderzeeër in 2023. O mijn god. Herinner je je het OceanGate-debacle nog? Ik heb het gevoel dat dat 1 miljard jaar geleden was.

Jake Lahut: Ja. Als je me had verteld dat dit vóór de pandemie of in 2018 of zo gebeurde, had ik je geloofd, maar nee, het was de zomer van 2023 en deze onopvallende onderzeeër probeerde het wrak van de Titanic te bereiken. Hij implodeerde en alle vijf bemanningsleden kwamen onmiddellijk om het leven. En ze stonden er ook op om alle bemanningsleden "onderzoekers" te noemen, omdat ze technisch gezien geen passagiers konden zijn vanwege het juridische grijze gebied waarin ze zich bevonden. En de CEO was er één van.

Zoë Schiffer: Ja, precies. Dus ik bedoel, het rapport legt de schuld echt bij de CEO. Hij is de verantwoordelijke persoon. Hij creëerde zo'n angstcultuur en had een dreigende dreiging dat mensen die hun hand opstaken of een rode vlag ophieven, onmiddellijk ontslagen zouden worden. Heel weinig mensen spraken zich uit, terwijl er al die signalen waren die aan deze specifieke reis voorafgingen dat de betreffende onderzeeër gewoon niet veilig was. En blijkbaar was hij zo arrogant dat het hem niets kon schelen en er zelf mee aan boord ging, met de gevolgen van dien.

Jake Lahut: En of je je nu in de continentale Verenigde Staten of in internationale wateren bevindt, het is wel een beetje jammer dat je zelfs na je dood niet aan je verantwoordelijkheid kunt ontkomen door de roekeloosheid van je CEO. Maar goed, ik hoop echt dat dit rapport een waarschuwing kan zijn voor die expeditiestartups, waar je in de diepe, angstaanjagende oceaan een hoop juridisch grijs gebied kunt vinden om te doen wat je wilt.

Zoë Schiffer: Ja, precies. Oké, dus vervolgens meldde onze WIRED-collega Dell Cameron onlangs dat Google AI gaat gebruiken om iemands leeftijd te raden op basis van diens zoekgeschiedenis. Ik moest hier echt van schrikken en lachen, maar dit betekent dat ze gaan kijken naar "verschillende signalen die al aan het account van een gebruiker zijn gekoppeld om de leeftijd van die persoon te bepalen, ongeacht de geboortedatum die de gebruiker heeft opgegeven." Het idee is eigenlijk dat we mensen niet vertrouwen om ons hun werkelijke leeftijd te vertellen, maar dat we gaan kijken naar wat ze online bekijken en dan bepalen of ze bepaalde content mogen zien. Ik bedoel, ik vind dit interessant. Ik ben oprecht benieuwd of het in de praktijk werkt. Het lijkt erop dat er veel hilarische resultaten kunnen ontstaan wanneer iemand zo'n kinderachtige smaak heeft dat hij of zij volwassen is, maar niet in staat is om naar content voor volwassenen te kijken of wat dan ook.

Jake Lahut: Oh ja. Pas op [onverstaanbaar 00:10:47] jongens. Ik weet dat het een lastige wordt.

Zoë Schiffer: Ja, precies. Ik zou graag willen weten hoe de AI dit categoriseert, maar het is best fascinerend. Ik heb het gevoel dat er in de Verenigde Staten veel aan de hand is met leeftijdsverificatie, er worden veel regels en voorschriften ingevoerd, en elk heeft zijn eigen problemen. Maar dit is een soort reactie van de industrie daarop, of een poging om iets nieuws te proberen en te kijken of het werkt. En we zijn benieuwd. Ons volgende verhaal gaat over AI-technologie, en die wordt op echt fascinerende manieren in de echte wereld gebruikt. Zo meldde WIRED-medewerker Marta Abbà deze week dat het Italiaanse reddingskorps op AI vertrouwde om het lichaam te vinden van een wandelaar die bijna een jaar vermist was. Ze deden dat met behulp van twee drones die duizenden beeldframes verzamelden in het berggebied Monviso, waar een 64-jarige, Nicola Ivaldo, geloof ik, in september vorig jaar vermist raakte in de Alpen. Dus het Reddingskorps nam de beelden die de drone had verzameld en verwerkte ze met AI. Dit zou mensen vele, vele, vele uren, dagen, zo niet weken hebben gekost. De software identificeerde pixels die eigenlijk Nicola's helm waren, en zo wist het Reddingskorps waar ze hem moesten zoeken. Ik vind dit zo fascinerend, omdat we het constant hebben over de geweldige dingen die AI zal doen. Misschien is dit niet het genezen van kanker of wat we ook hopen dat er in de zeer nabije toekomst gaat gebeuren, maar het lijkt ook gewoon zo'n duidelijk voorbeeld van hoe goed AI hierin is. AI kan naar al deze beelden kijken en heel snel de ongebruikelijke identificeren, en vervolgens kunnen mensen daar verder mee aan de slag. En uiteindelijk kunnen we deze persoon vinden en hopelijk kunnen we dit in de toekomst op een manier doen die mensen redt voordat ze sterven.

Jake Lahut: Ja, ik heb het gevoel dat waar zoveel van het slimme geld naartoe gaat, en waar zoveel van de algemene discussie over AI draait om hoe het vervangen van de 40-urige werkweek van een fulltime werknemer eruit zou zien in vergelijking met een AI-agent. In plaats daarvan denk ik dat deze langere tijdshorizonten veel interessanter zijn, van dingen waar mensen waarschijnlijk geen tijd voor hebben, dat deze daadwerkelijk een heleboel aspecten van het leven zouden kunnen onthullen waar we daadwerkelijk oplossingen voor zouden kunnen bedenken die gewoon... En het klinkt heel ouderwets, Silicon Valley-hypium in veel opzichten, maar dit zijn dingen waarvan mensen voorheen niet dachten dat ze ze konden doen, anders zouden ze het veel eerder opgeven.

Zoë Schiffer: Precies. En ik denk dat het een goed voorbeeld is van hoe mens en AI samenwerken. In dit voorbeeld heb je echt beide nodig. Je hebt de drones nodig om de beelden te maken, je hebt de AI nodig om ze te verwerken, en dan heb je mensen nodig om uit te zoeken wat ze met die informatie moeten doen. Dus ik denk dat het een voorbeeld is van hoe AI onze mogelijkheden aanvult in plaats van ons per se allemaal te vervangen. Na de pauze duiken we in onze inside scoop over hoe OpenAI een deal sloot met de Amerikaanse overheid om zijn diensten aan te bieden aan federale werknemers. Blijf ons volgen.

[ pauze ]

Zoë Schiffer: Welkom terug in Uncanny Valley . Ik ben Zoë Schiffer. Vandaag ben ik te gast bij WIRED senior schrijver Jake Lahut om de nieuwste samenwerking van OpenAI te bespreken. Het bedrijf werkt samen met de Amerikaanse overheid om zijn modellen beschikbaar te stellen aan federale werknemers. In de praktijk betekent dit dat federale overheidsinstanties het komende jaar voor $ 1, een zeer geringe vergoeding, toegang krijgen tot de modellen van OpenAI. Dit is de culminatie van een heleboel ontwikkelingen bij OpenAI. Dus eerst, Jake, zoals je waarschijnlijk eerder deze week hebt gezien, hebben ze twee open-weight modellen uitgebracht, wat de eerste keer is dat het bedrijf dit doet sinds 2019. En gisteren kondigde het de release aan van het langverwachte nieuwe frontiermodel GPT-5. En zelfs al voordat Trump in januari het Witte Huis heroverde, hebben OpenAI-CEO Sam Altman en andere OpenAI-managers geprobeerd om de Trump-regering te vriend te houden, ondanks het feit dat Sam Altman zich in het verleden nogal openlijk tegen Trump uitsprak. Maar we bevinden ons in een nieuw tijdperk. Geen verrassing. Ik heb dit verhaal samen met mijn collega Will Knight gerapporteerd, maar ik ben benieuwd naar uw indrukken. Was u verrast dat OpenAI dit aankondigde? Is dit de richting die de overheid opgaat?

Jake Lahut: Vanuit OpenAI's perspectief lijkt dit een geweldige zakelijke zet, omdat OpenAI de federale overheid gebruikt om de vooruitgang van de concurrentie af te schermen en zo een voorsprong te krijgen op mogelijk waardevolle contracten. Ook krijg je zo direct een veel beter beeld van enkele van de onduidelijkheden waar we het over hebben gehad rond woke AI. En wat is een betere manier om een echt iteratief inzicht te krijgen in wat dat voor je bedrijf betekent dan door rechtstreeks met de federale overheid samen te werken? En dan de uitbreidingen op de langere termijn die ik interessant vind vanuit het perspectief van de federale overheid (DOGE): in hoeverre graaft het uitrusten van federale werknemers met deze tools hun eigen graf? Zeker niet voor iedereen, maar hoe kan dit uiteindelijk uitgroeien tot een jarenlang experiment om te kijken welk type werk bij welke instanties effectiever geautomatiseerd kan worden en op welke gebieden er op de langere termijn mensen nodig zullen zijn?

Zoë Schiffer: Precies. Ik bedoel, ik denk dat het heel duidelijk is uit hoe DOGE, Trump en Elon Musk destijds over federale werknemers spraken, dat het niet lijkt alsof ze veel respect hebben voor de mensen in deze functies.

Jake Lahut: Nee.

Zoë Schiffer: En dit is mijn vermoeden, maar zouden ze bereid zijn om veel van deze functies te automatiseren? Ik heb zoveel vragen over hoe dit zich in de praktijk zal ontwikkelen, en we zullen er zeker over blijven rapporteren. Maar één aspect hiervan, en ik ben erg benieuwd naar jouw mening hierover, is de rol van Sam Altman in deze onderhandelingen. Want nogmaals, zoals we aan het begin al zeiden, hij is een vaste waarde in de rij techmiljardairs van de huidige regering. Hij kondigde eerder dit jaar samen met Trump het data-infrastructuurproject Stargate aan, en dat project werd feitelijk onder Biden gestart. Maar we weten uit gesprekken met bronnen dicht bij het project dat OpenAI de aankondiging strategisch heeft geframed als een soort Trump-initiatief en de president de kans heeft gegeven om het land toe te spreken en erover te praten, het voor het eerst officieel aan te kondigen, alsof het iets was wat hij zelf had gedaan, wat een klassieke Sam Altman-manoeuvre lijkt. Hij is zo'n echte politicus, en dat hoor je van iedereen die dicht bij hem staat, maar ik ben benieuwd of het zal werken. Want in tegenstelling tot Elon Musk lijken Sam en Trump gewoon heel verschillende mensen, bijna als olie en water.

Jake Lahut: Ik wilde ook olie en water zeggen. Ja, ik bedoel, ik vind het heel interessant om Sam Altman te vergelijken met iemand als Jensen Huang van Nvidia, waarbij de CEO van Nvidia zich veel meer op zijn gemak voelt bij het complimenteren van Trump, hem op een gepaste manier in de schijnwerpers zet en dat liedje en die dans op een manier doet die niet te geforceerd overkomt. En als je Sam Altman bent, en als je Jensen Huang bent, dan heb je gewoon deze absolute giganten in je bedrijven en je team, en je bent een van de machtigste mensen ter wereld als CEO van die bedrijven. Dus in hoeverre moet je je zorgen maken over politieke boodschappen en communicatiestrategie? Goed punt, misschien niet zoveel, maar ik denk dat de leercurve bij Sam Altman niet zozeer ligt in het manoeuvreren achter de schermen en het proberen zichzelf goed te positioneren. Het is meer zoiets van: je blijft het gezicht van dit bedrijf, en nu krijg je steeds nauwere banden met de regering-Trump. Hoe ga je erover praten als je toch doorgaat met podcasts maken en je eigen relaxte bro-routine te doen, en iemand vraagt je over gemaskerde mannen die mensen van straat laten verdwijnen, ga je dan een antwoord geven als: "Oh, het is eigenlijk best ingewikkeld?" Nou, dan moet je het beter doen.

Zoë Schiffer: Absoluut. Ja. Het was echt interessant om dit in realtime te zien gebeuren. Een ding dat ik hoorde van een paar bronnen die dicht bij al deze techmiljardairs staan, is dat ze bij de inauguratie niet wisten dat ze direct achter Trump zouden staan voor die fotosessie, totdat de foto werd genomen.

Jake Lahut: Ja, dat is gek.

Zoë Schiffer: En er was een moment van paniek waarop ze dachten: "Oh, ik weet het niet. Willen we dit wel?" En toen gebeurde het, en ik denk dat iedereen dacht: "Nee, we gaan erin. We hebben geen keus."

Jake Lahut: En het is geschiedenis.

Zoë Schiffer: Precies.

Jake Lahut: Het blijft nu voor altijd bestaan.

Zoë Schiffer: Maar je kunt je voorstellen, ik denk dat er mogelijkheden waren om te zeggen: "Moeten we afstand nemen?" En ik weet zeker dat ze het gevoel hebben dat ze geen keus hebben, omdat ze uiteindelijk willen dat hun bedrijf wint. Maar ze hebben duidelijk de beslissing genomen dat ze bijna geen concessies willen doen aan de regering-Trump als dat betekent dat hun bedrijf wint.

Jake Lahut: Ja, het is gewoon een te belangrijk venster voor deze bedrijven voor de komende drie tot vijf jaar en wie er een leidende positie zal bekleden. En ze zouden zich er ook gewoon van bewust moeten zijn. Dit is een zet in Trumps handboek. Als je je de gouverneur van Michigan, Gretchen Whitmer, nog herinnert, toen ze in het Oval Office was en haar gezicht bedekte met een mapje omdat ze niet wist dat ze daar zou zijn met de hele perspool van het Witte Huis, dan weten Trump en zijn mensen deze zet heel goed. Ze zetten gewoon een val voor je op en je kunt op dat moment niet meer weg. En dan heb je letterlijk een visuele herinnering aan hun band met jou. En dat geeft de regering-Trump en Trump zelf meer invloed op je op de middellange en lange termijn.

Zoë Schiffer: Klopt. Ik bedoel, uiteindelijk lijkt het er voor hen niet echt toe te doen. Misschien krijgen ze kritiek, maar mensen zullen hun tools waarschijnlijk nog steeds gebruiken. Maar een nog grotere concessie die ze van de Trump-regering krijgen, is dat we Trump bijvoorbeeld onlangs over fair use hoorden praten en heel, heel openlijk tijdens een persconferentie voor de hele natie hoorden zeggen: "Oh, je kunt toch niet verwachten dat deze AI-bedrijven betalen voor elk stukje content waar ze mee trainen", in feite in realtime, in een poging de definitie van fair use te herdefiniëren, waarover momenteel door de rechtbanken wordt geoordeeld. Maar de president kwam naar voren en zei: "Ik sta hierin echt pal achter de AI-bedrijven, niet per se achter de makers van de content", wat een enorme overwinning is. Ik bedoel, dit is een existentiële kwestie voor hen als de president er anders over dacht. En dus denk ik dat ze bereid zijn om daardoor veel te accepteren.

Jake Lahut: Absoluut. Er valt gewoon te veel geld te verdienen en Trump heeft een hekel aan boeken.

Zoë Schiffer: Dat was onze show voor vandaag. We linken naar alle verhalen die we in de shownotities hebben besproken. Bekijk zeker de aflevering van Uncanny Valley van donderdag, waarin we bespreken waarom premium chatbot-abonnementen ineens rond de $ 200 kosten en of ze die hype wel waarmaken. Adriana Tapia produceerde deze aflevering, Amar Lal van Macro Sound heeft deze aflevering gemixt, Kate Osborn is onze uitvoerend producent, Chris Bannon, hoofd wereldwijde audio bij Condé Nast, en Katie Drummond is de wereldwijde redactiedirecteur van WIRED.