Zuckerbergs bunker: Weet hij iets wat wij niet weten?

Terwijl hij ons een toekomst in de metaverse verkoopt, bouwt Mark Zuckerberg een bunker van 270 miljoen dollar op Hawaï. Hij is zelfvoorzienend, gepantserd en geheim. De vraag is onvermijdelijk: bereidt hij zich voor op het einde van de wereld of op de gevolgen van de wereld die hij creëert?

Op het afgelegen eiland Kauai, Hawaï, ver van de kantoren van Silicon Valley, wordt een complex gebouwd dat wereldwijd een golf van speculatie en theorieën heeft ontketend. Dit is Ko'olau Ranch, eigendom van Mark Zuckerberg, oprichter van Meta. Maar het is niet zomaar een luxe landgoed; onder de oppervlakte bevindt zich een bijna 500 vierkante meter grote ondergrondse bunker, zelfvoorzienend en met veiligheidsmaatregelen die een militair fort waardig zijn. De bouw heeft een wereldwijd debat aangewakkerd: waarom bereiden de architecten van onze digitale toekomst zich voor op een apocalyps?

Uit een onderzoek van Wired blijkt dat planningsdocumenten en bronnen dicht bij het project melding maken van een gigantisch complex met een waarde van meer dan 270 miljoen dollar.

• De Bunker: Het hart van het complex is een ondergrondse schuilkelder van circa 465 m². Deze is ontworpen om volledig zelfvoorzienend te zijn, met eigen stroom- en voedselbronnen. De toegang is via een tunnel die twee hoofdgebouwen met elkaar verbindt, en de ingang wordt beschermd door een stalen en betonnen deur, vergelijkbaar met die in schuilkelders.
• The Mansions: De twee belangrijkste residenties zijn samen meer dan 5.000 vierkante meter groot en beschikken over minimaal 30 slaapkamers, liften, fitnessruimtes, sauna's en zwembaden.
• Het complex: Het landgoed van 566 hectare omvat ook een netwerk van 11 boomhutten die met elkaar verbonden zijn door touwbruggen, en landbouw- en veeteeltfaciliteiten.

Zuckerberg zelf heeft de omvang van het project gebagatelliseerd. Hij noemt de bunker een 'kleine schuilplaats' tegen orkanen en stelt dat hij met de boerderij vooral geïnteresseerd is in een veeteeltproject om 'rundvlees van de beste kwaliteit ter wereld te produceren'.

Zuckerbergs bunker is geen op zichzelf staand geval. Het maakt deel uit van een groeiende trend onder de tech-elite die bekendstaat als 'prepping'. LinkedIn-medeoprichter Reid Hoffman schat dat meer dan 50% van de miljardairs in Silicon Valley een vorm van 'doomsday insurance' heeft afgesloten, of het nu gaat om een ​​bunker in Nieuw-Zeeland, zoals Peter Thiel van PayPal probeerde, of ontsnappingsplannen naar Mars, zoals die van Elon Musk.

Deze enorme voorbereiding heeft geleid tot de onvermijdelijke vraag: welke "gebeurtenis" vrezen ze? De mogelijkheden variëren van wereldwijde rampen zoals een nucleaire oorlog, een dodelijker pandemie of een klimaatramp, tot een scenario dat direct hun invloedssfeer raakt: de ineenstorting van de maatschappij.

Nu Zuckerberg de kat uit de zak heeft gelaten, beginnen andere mensen van zijn kaliber te denken: 'O jee, als hij dit doet, weet hij misschien iets wat ik niet weet.'” – Robert Vicino, oprichter van Vivos, een bedrijf dat tijdelijke onderkomens verkoopt.

Hierin schuilt de meest verontrustende paradox. Dezelfde visionairs die ons een onderling verbonden, mondiale en digitale toekomst beloven via kunstmatige intelligentie en de metaverse, zijn degenen die fortuinen investeren in bunkers voor fysieke isolatie. Deze dissonantie tussen hun publieke discours en hun privé-activiteiten wekt diep wantrouwen.

Is het een gebrek aan vertrouwen in de toekomst die ze zelf vormgeven? De technologie die ze promoten, zoals AI, belooft de economie te revolutioneren, maar dreigt ook massaal banen te verdringen en economische ongelijkheid te vergroten. De "apocalyps" waarop ze zich voorbereiden is misschien geen meteoriet, maar de maatschappelijke gevolgen van hun eigen innovaties. De bunker, meer dan een schuilkelder, zou een verzekeringspolis kunnen zijn tegen de wrok van een gebroken samenleving.

De bouw van deze overlevingscomplexen brengt een dilemma met zich mee. Enerzijds kan het worden geïnterpreteerd als een daad van rationele voorzichtigheid van degenen die de middelen hebben om hun families tegen elke eventualiteit te beschermen. Anderzijds wordt het gezien als het ultieme symbool van de ontkoppeling van een elite die liever haar ontsnapping plant dan datzelfde fortuin te investeren in het oplossen van de problemen die zouden kunnen leiden tot de ineenstorting die ze zo vrezen.

Bovendien hebben projecten zoals Ko'olau Ranch tot aanzienlijke lokale controverse geleid in Hawaï, waar bewoners en inheemse groepen de grondspeculatie en de culturele impact van deze megaconstructies aan de kaak stellen. Uiteindelijk is Zuckerbergs bunker meer dan alleen technologie- of vastgoednieuws; het is een weerspiegeling van de angsten en tegenstrijdigheden van onze tijd.