De man die de chipoorlog tussen de VS en China controleert

Te midden van de technologische oorlog tussen de VS en China komt één figuur naar voren als de meest onwaarschijnlijke en machtigste diplomaat: Jensen Huang, de CEO van Nvidia, wiens persoonlijke strategie de toegang van Peking tot de meest geavanceerde AI-technologie ter wereld vormgeeft.

De strijd om technologische suprematie tussen de Verenigde Staten en China wordt op meerdere fronten uitgevochten, maar het epicentrum is een siliciumcomponent van slechts enkele millimeters: de chip voor kunstmatige intelligentie. Te midden van deze titanenstrijd is één man naar voren gekomen als de meest invloedrijke arbiter en diplomaat, een acteur wiens vaardigheid in het navigeren door de machtscentra in Washington en Peking de toekomst van AI bepaalt. Hij is Jensen Huang, de charismatische CEO van halfgeleidergigant Nvidia.

Analisten en internationale media beginnen Huang te vergelijken met Tim Cook, CEO van Apple, vanwege zijn rol als bruggenbouwer tussen de twee grootmachten. Huangs positie is echter uniek en de inzet is exponentieel hoger. Terwijl Apple afhankelijk is van China voor zijn toeleveringsketen, verkoopt Nvidia de 'hersens' die de AI-revolutie aandrijven aan China. Dit geeft Huang een ongekende strategische onderhandelingspositie.

De Chinese markt vertegenwoordigt zo'n $ 17 miljard aan potentiële omzet voor Nvidia, een bedrag dat te hoog is om te negeren. Maar de activiteiten vormen ook een bron van grote geopolitieke spanningen, aangezien Washington vreest dat Nvidia-chips door Peking voor militaire doeleinden gebruikt zouden kunnen worden. Huang balanceert op het koord tussen de commerciële belangen van zijn bedrijf, dat meer dan $ 4 biljoen waard is, en de eisen van de Amerikaanse nationale veiligheid.

De meest onthullende episode van Huangs invloed was de saga rond de H20-chip. Dit is een minder krachtig model dan Nvidia's geavanceerde chips, maar specifiek ontworpen om te voldoen aan de Amerikaanse exportbeperkingen en toch waardevol genoeg te zijn voor Chinese AI-bedrijven. Toen de regering-Trump dit voorjaar de export ervan in stilte blokkeerde, bracht dat Nvidia een klap van 5,5 miljard dollar toe.

Toen ontketende Huang zijn diplomatieke kant. Hij zou overtuigend tegenover het Witte Huis hebben betoogd dat een verbod op waterstofgas contraproductief zou zijn. Verre van China aan banden te leggen, zou deze stap de markt juist overdragen aan lokale concurrenten zoals Huawei, wat uiteindelijk de Amerikaanse technologische voorsprong op het gebied van AI zou ondermijnen.

"Huang staat duidelijk op goede voet met de regering-Trump. Zijn chipbusiness is echter een van de grootste spanningsvelden tussen Peking en Washington", aldus Feng Chucheng, oprichter van Hutong Research.

Zijn argument was overtuigend. Het Witte Huis draaide het verbod terug en keurde de verkoop van H2O opnieuw goed. Een Amerikaanse functionaris beschreef de manoeuvre als een manier om Peking "verslaafd te maken aan de Amerikaanse technologie", en zo Amerikaanse bedrijven in een machtspositie te houden.

Terwijl Huang op hoge posities onderhandelt, ontvouwt zich een parallelle realiteit in de straten van Shenzhen, het technologische hart van China. Er is een bloeiende reparatiemarkt ontstaan voor Nvidia's AI-chips, die verboden zijn door Amerikaanse sancties. Gespecialiseerde reparatiewerkplaatsen zien een dramatische toename in de vraag en repareren tot wel 500 high-end Nvidia-processors per maand in faciliteiten die zijn uitgerust om ze te testen.

Dit fenomeen toont China's veerkracht en aanpassingsvermogen aan. Ondanks exportbeperkingen is er een informeel ecosysteem ontstaan om de toegang tot kritieke technologie te behouden. Dit suggereert dat de strategie van Washington, zelfs in de meest genuanceerde vorm, beperkingen kent.

De chipoorlog is geëvolueerd. Het is niet langer een simpele blokkade om China te verlammen. Het is een complex spel van 'gecontroleerde afhankelijkheid' geworden, waarbij de VS het tempo van China's vooruitgang probeert te beheersen door de onmisbare leverancier te zijn van technologie die het land zelf niet kan produceren. Jensen Huang is de ceremoniemeester in dit delicate evenwicht. Maar de markt van Shenzhen herinnert eraan dat China niet bereid is een passieve rol te spelen en alle mogelijke wegen bewandelt om zijn technologische toekomst veilig te stellen, met of zonder goedkeuring van Washington.