Vilma Fuentes: Wokisme, de nieuwe censor?

Wokisme, de nieuwe censor?
Vilma Fuentes
EN
In Frankrijk bestaat in principe geen censuur. Het is uitzonderlijk dat de publicatie van een boek of de vertoning van een film wordt verboden. Om dit noodlottige uiterste te bereiken, moeten er werkelijk uitzonderlijke omstandigheden gelden. De meest grove pornografische scènes kunnen in bepaalde bioscopen worden vertoond, maar zijn verboden op de reguliere televisiezenders. Ook beelden van ongekend geweld worden soms uit het nieuws weggelaten, maar kunnen later alsnog worden uitgezonden als het publiek is gewaarschuwd.
Politieke kritiek kent geen grenzen, behalve beledigingen. En satire maakt het mogelijk om zelfs om andere religies te lachen... hoewel het soms duur kan zijn om te lachen en anderen te laten lachen om de overtuigingen van anderen. Dat gebeurde bijvoorbeeld met de journalisten van Charlie Hebdo, Journal Satirique, op het kantoor van de krant dat op 7 januari 2015 het leven kostte aan twaalf mensen.
Ondanks de vrijheid van meningsuiting die in dit land heerst, stond de uitgeverij Presses Universitaires de France (PUF) op het punt om te zwichten voor de vele druk om de publicatie van de bundel Face à l'obscurantisme woke (Het woke-obscurantisme onder ogen zien) tegen te houden. De titel van het boek werd al vóór de publicatie ervan verguisd en leidde tot een aanvalscampagne. Hierdoor begon PUF-directeur Paul Garapon te twijfelen aan het bestaan van dit 460 pagina's tellende werk, geschreven door 26 gerenommeerde universitaire onderzoekers. Daarom werd via sociale media aangekondigd dat de publicatie ervan werd stopgezet. "We zijn nog maar één stap verwijderd van een Trumpiaanse politiek door een anti-woke pamflet te publiceren, en de uitgaven van PUF draaien nu om", schreef het bekende linkse tijdschrift Le Nouvel Obs. Maar misschien was het juist de angst voor censuur, groter dan de angst om ervan beschuldigd te worden een Trump-aanhanger te zijn, die de redacteur ertoe aanzette het controversiële boek te publiceren.
In de culturele strijd die momenteel in Frankrijk woedt tussen woke- en anti-woke-stromingen, zou dit veel bekritiseerde boek een keerpunt kunnen zijn. Om te beginnen toont het de intellectuele zwakte van het wokeïsme aan: "Wat de woke- beweging kenmerkt, is haar onwetendheid en de afschuwelijke armoede van de redenering die zij naar voren brengt; het is geen geconstrueerde, gestructureerde ideologie, zoals het marxisme of maoïsme dat wel zouden kunnen zijn."
Wokisme lijdt ook aan duidelijke inconsistenties: "het claimt voortdurend vrouwenrechten, maar beweert tegelijkertijd dat vrouwen niet bestaan..." In een video legt een professor politicologie uit dat "het motto Vrijheid, Gelijkheid, Broederschap niet behouden kan blijven, omdat het woord broederschap (gevormd van de wortel frère, broeder) vrouwen uitsluit", merkt literatuurdeskundige Emmanuelle Henin op, die concludeert: we staan niet voor een ideologisch delirium, maar veeleer voor een wetenschappelijke contrarevolutie
.
Voor de auteurs ervan is het Wokisme een ongelooflijke regressie van rationaliteit binnen de tempel van rede en kennis die de universiteit zou moeten zijn. Een nieuwe vorm van obscurantisme die een tijdperk van domheid inluidt
. Pseudo-intellectueel gebrabbel gebaseerd op sleutelwoorden als heteropatriarchaat
, systematisch racisme
, verkrachtingscultuur
. Het groteske karakter van modieuze thema's die publieke financiering aantrekken: Wokisme ontkent misschien andere realiteiten, maar nooit de materiële realiteit van geld.
Zou het transformeren van het slachtoffer, enkel en alleen omdat hij een slachtoffer is, tot een heldhaftig ideaal en een roeping van de menselijke soort een doel van het Wokisme zijn? Een ideologie die ervan uitgaat dat westerse samenlevingen worden bestuurd door machtsstructuren van dominantiehiërarchieën, met als doel minderheden te ondermijnen
.
Woke -ambities en activisme waar sommige onderzoekers financieel profijt van hebben, maar dat op slinkse wijze ideologieën als de politieke islam dient: vrouwen behoren tot een gediscrimineerde minderheid, en gesluierde vrouwen worden dubbel gediscrimineerd. Zo worden gesluierde vrouwen een oorzaak. Nog een manipulatie die leidt tot de illusie van utopieën?
jornada