Van New York tot Houston: grote Amerikaanse steden gaan ten onder

New York, Dallas, Seattle, Houston: 28 grote Amerikaanse steden zinken, met een grondwaterdaling van 2 tot 10 millimeter per jaar , voornamelijk als gevolg van het onttrekken van water uit ondergrondse waterlagen . Dit verzakkingsverschijnsel, dat door satellietradarmetingen aan het licht is gebracht, treft stedelijke gebieden waar in totaal 34 miljoen mensen wonen, ongeveer 12% van de totale bevolking van de Verenigde Staten . Dat blijkt uit een onderzoek gepubliceerd in Nature Cities door een internationale onderzoeksgroep onder leiding van Virginia Tech.

In elke onderzochte stad neemt het stedelijk gebied met minstens 20% af; In 25 van de 28 steden is minstens 65% aan het zinken . Steden als New York, Chicago, Seattle en Denver zinken ongeveer 2 millimeter per jaar. De stad die het snelst zinkt, is Houston. Ruim 40 procent van het oppervlak van de stad krimpt met meer dan 5 millimeter per jaar, en 12 procent zinkt twee keer zo snel. Op sommige plekken daalt de watertemperatuur met maar liefst 5 centimeter per jaar. Ook in Texas , waar de bodemdaling wordt verergerd door de winning van olie en gas , bevinden twee andere steden (Fort Worth en Dallas) zich in een vergelijkbare situatie. Andere lokale gebieden met snelle bodemdaling zijn onder meer de gebieden rond LaGuardia Airport in New York en delen van Las Vegas, Washington en San Francisco.

Doordat sommige gebieden sneller zakken dan aangrenzende gebieden, ontstaat er ongelijkmatige grondverplaatsing. Hierdoor bestaat het risico dat gebouwen en infrastructuur, zoals wegen, bruggen en dammen, instabiel worden . Het fenomeen is vooral merkbaar in Houston, New York, Las Vegas en Washington. "Het latente karakter van dit risico betekent dat de infrastructuur in de loop van de tijd sluipenderwijs kan worden aangetast, waarbij de schade pas zichtbaar wordt als deze ernstig of potentieel catastrofaal is", aldus onderzoeker Manoochehr Shirzaei.

“Dit risico wordt vaak nog vergroot in snel groeiende stedelijke centra ”, waar de groeiende vraag naar zoet water leidt tot een snellere uitputting van het grondwater dan het kan worden aangevuld, met gevolgen voor de stabiliteit van het land. Volgens Shirzai kan het gecombineerde effect van weersveranderingen en bevolkingsgroei leiden tot een versnelde bodemdaling. Hierdoor worden voorheen stabiele stedelijke gebieden op de lange termijn kwetsbaar voor overstromingen, infrastructuurstoringen en bodemdegradatie.