KIJK NAAR DE PRIJSUITREIKING VAN AGRIGENTOOGGI

De kloostergang van het stadhuis van Agrigento werd omgetoverd tot een theater van beelden, geluiden en verhalen. Hier vond de 17e editie van de wedstrijd " Fotografeer het Festival en San Calogero " plaats, een evenement geboren uit de visie van journalist Domenico Vecchio . Het initiatief heeft er altijd naar gestreefd de passie voor fotografie te verbinden met de diepgewortelde tradities van de stad: de Sagra del Mandorlo in Fiore, een lentefeest ter ere van amandelbloesem en vriendschap tussen volkeren, en het feest van San Calogero, dat de volksdevotie voor de "Zwarte Heilige" herdenkt. Dit jaar stonden beide festivals ook op de kalender van Agrigento 2025, de Italiaanse Culturele Hoofdstad , maar hoewel het officiële programma werd bekritiseerd vanwege de fragmentarische aard, getuigde de fotowedstrijd van een langetermijnvisie.

De avond was meer dan alleen een prijsuitreiking. De meer dan 770 foto's die achter elkaar werden geprojecteerd, creëerden een dynamische scenografie die gezichten, plaatsen en rituelen van Agrigento samenbracht. Een mix van talen en ervaringen die verder ging dan simpele fotografie. Naast het selecteren van de beste foto's, werd er ook een eerbetoon gebracht aan degenen die Sicilië groot maken buiten de landsgrenzen. Zo ontstond de " Sicilian Pride Beyond Borders "-prijs, uitgereikt aan vijf personen die de naam van Agrigento en de regio wereldwijd bekend hebben gemaakt.

De kracht van deze wedstrijd schuilt in het vermogen om het verhaal van Agrigento te vertellen door middel van beelden. Elke foto wordt een fragment van een collectief geheugen, dat schoonheid, devotie en zelfs tegenstrijdigheden kan tonen. De rituelen van het feest van San Calogero, met het beeld op de schouders en de blote voeten van de gelovigen, gaan hand in hand met een glimp van het Amandelbloesemfestival, waar de kleurrijke kostuums en folkloristische groepen herinneren aan Agrigento's openheid naar de wereld .

Het hart van de avond werd gevormd door een gesprek tussen Domenico Vecchio en Giovanni Taglialavoro , journalist en televisiejournalist. Taglialavoro vertelde over zijn beginjaren bij Teleacras en reflecteerde op het management van Agrigento 2025. Hij noemde het " een gemiste kans " vanwege het ontbreken van een echte kalender die de lokale identiteit benadrukt. Vandaar zijn voorstel: een laboratorium creëren waar fotografen uit Agrigento hun kunst kunnen delen met mensen die willen leren. Het ogenschijnlijk eenvoudige idee beantwoordt aan een behoefte: een jaarlijks evenement omvormen tot een permanente motor van cultuur en educatie. Taglialavoro's suggestie is om te investeren in mensen , niet alleen in de schijnwerpers van een evenement. In een tijd waarin de stad zou moeten schitteren als Culturele Hoofdstad, betreuren veel waarnemers juist het gebrek aan gestructureerde projecten, zoals die van Taglialavoro.

Agrigento verdiende dat cultuur een instrument voor stadsvernieuwing werd, geen vluchtig podium . In deze context ging de fotowedstrijd "Fotografeer het Festival en San Calogero" de andere kant op. Door zowel professionals als liefhebbers te belonen, creëerde het een blijvende visuele herinnering die de inwoners aansprak. Na 17 jaar is "Fotografeer het Festival en San Calogero" uitgegroeid tot een evenement dat generaties verenigt. De bekroonde foto's blijven niet zomaar in een la liggen: ze worden gebruikt voor promotiecampagnes voor het festival Mandorlo in Fiore en om het verhaal van Agrigento buiten de grenzen te vertellen. Terwijl sommige evenementen tijdens het hoofdstedelijke jaar geen sporen nalaten, archiveert, geeft deze wedstrijd door en motiveert.

Het is geen toeval dat het aantal deelnemers met elke editie toeneemt: dit jaar uploadden meer dan honderd mensen 638 foto's voor het Mandorlo-gedeelte en 134 voor San Calogero. In een tijdperk waarin culturele marketing zich vaak richt op snel toegankelijke shows, toonde de avond in Agrigento aan dat het vertellen van diepgaande verhalen door de lens meer impact kan hebben dan een miljoenenconcert. De hoop is dat de energie die in de kloostergang van het stadhuis te zien is, aanstekelijk zal werken en dat er, voorbij de controverses over het beheer van fondsen, ook gesproken zal worden over generatieve projecten . Agrigento heeft mannen en vrouwen uit de cultuur, fotografen, kunstenaars en journalisten ; het is aan de publieke besluitvormers om hen te versterken en te voorkomen dat cultuur gereduceerd wordt tot vuurwerk.

De fotowedstrijd van 2025 toonde aan dat cultuur niet zomaar een spektakel is, maar de geduldige constructie van herinnering en identiteit. Als Agrigento echt een culturele hoofdstad wil zijn, moet het zich richten op best practices van onderop en erkennen dat investeren in vaardigheden en participatie meer oplevert dan een eendaags evenement. Want, zoals Taglialavoro suggereerde, een ware culturele hoofdstad wordt dag na dag opgebouwd , shot na shot.

Volg het AgrigentoOggi-kanaal op WhatsApp