Belangrijke ontdekking: 'Super Aarde'-planeet ontdekt - maar buurman 'stinkt naar rotte eieren'

Astronomen hebben een vijfde planeet bevestigd die rond de nabijgelegen rode dwerg L 98‑59 draait, die zich in de leefbare zone van de ster bevindt. De nieuw ontdekte wereld , L 98‑59 f, is een superaarde met een massa van minimaal 2,8 keer die van de aarde en een omlooptijd van 23 dagen, ontdekt via archiefgegevens van de radiale snelheid van HARPS en ESPRESSO.

Charles Cadieux, hoofdauteur van het onderzoeksrapport en onderzoeker aan het Institute for Research on Exoplanets (iREx) van de Universiteit van Montreal, zei: "Dit geeft ons belangrijke doelen voor toekomstige atmosferische studies met de James Webb- ruimtetelescoop." Hij voegde eraan toe: "De ontdekking van een gematigde planeet in zo'n compact systeem maakt deze ontdekking bijzonder spannend." Het L 98-59-systeem, ongeveer 35 lichtjaar van ons verwijderd, herbergt ook drie binnenste planeten die eerder zijn bestudeerd met de James Webb-ruimtetelescoop. JWST heeft onlangs zwaveldioxide gedetecteerd in de atmosfeer van planeet b, waarschijnlijk als gevolg van vulkanische activiteit.

René Doyon, medeauteur van de studie en directeur van iREx, zei: "Met zijn diversiteit aan rotsachtige werelden en de verscheidenheid aan planetaire samenstellingen biedt L 98‑59 een uniek laboratorium om enkele van de meest prangende vragen van het vakgebied te beantwoorden: Hoe ontstaan en evolueren planeten? Kunnen rotsachtige planeten rond rode dwergen in de loop van de tijd een atmosfeer behouden?"

Omdat L 98‑59 f niet door de ster heen beweegt, kunnen astronomen de straal of de samenstelling van de atmosfeer nog niet meten.

Toekomstige observatoria, zoals de Extremely Large Telescope (ELT) en voorgestelde directe-beeldmissies zoals LUVOIR, kunnen echter mogelijk de atmosfeer ervan in kaart brengen.

De ontdekking van L 98‑59 f wijst erop dat er zich in de buurt van een superaarde in de leefbare zone bevindt. Dit maakt de planeet een goede kandidaat voor verder onderzoek naar leven buiten de aarde.

De leefbare zone, ook wel de "Goudlokjezone" genoemd, is het gebied rond een ster waar de omstandigheden precies goed zijn voor het bestaan van vloeibaar water op het oppervlak van een planeet.

Als een planeet te dicht om zijn ster draait, worden de temperaturen te hoog en verdampt het water. Als de planeet te ver om zijn ster draait, bevriest het water.

Omdat vloeibaar water essentieel is voor het leven zoals wij dat kennen, richten we ons bij de zoektocht naar exoplaneten waar mogelijk leven mogelijk is, primair op de leefbare zone.

De exacte grenzen hangen af van de grootte, temperatuur en helderheid van de ster, en variëren aanzienlijk tussen verschillende soorten sterren.

Een goed begrip van de leefbare zone is van belang omdat het astronomen helpt bij het bepalen van welke planeten ze moeten bestuderen in hun zoektocht naar leven buiten de aarde.

Planeten binnen deze zone hebben het potentieel om een stabiel klimaat te handhaven dat bevorderlijk is voor biologie.

Hoewel het feit dat een planeet zich in de leefbare zone bevindt geen garantie biedt dat deze ook daadwerkelijk bewoonbaar is (factoren als de atmosfeer, het magnetische veld en geologische activiteit spelen ook een rol), blijft het de beste eerste filter voor het identificeren van veelbelovende planeten.

Een ander onderzoeksteam ontdekte eerder al dat de nabijgelegen planeet L 98-59 d, die groter en zwaarder is dan de aarde, 'naar verbrande lucifers en rotte eieren zou kunnen stinken' vanwege zijn zwavelrijke atmosfeer. Agnibha Banerjee, een van de onderzoekers, vertelde eerder aan Mashable: "Als deze bevindingen bevestigd kunnen worden en waar blijken te zijn, zal deze planeet niet bepaald aangenaam zijn voor de menselijke neus.

"Maar als er ooit een mens in de verre toekomst op bezoek zou komen, zou de geur het minste van hun problemen zijn - te midden van de enorme druk, de kooktemperaturen en de giftige gassen."