Oude astronomen: tussen voorspellingen, voorspellingen en straffen

Als je toevallig een wens doet bij een vallende ster die langs de hemel trekt, of als je regelmatig je horoscoop leest in je favoriete tijdschrift, dan ben je misschien wel eens astronoom geweest aan het hof van een vorst in het verre verleden. Want hoewel de verwarring tussen astronomie en astrologie tegenwoordig misschien de wenkbrauwen doet fronsen, was er een tijd dat deze woorden min of meer hetzelfde betekenden.
Enkele eeuwen voor onze jaartelling was de kennis van de hemel en de ruimte inderdaad veel rudimentairder dan tegenwoordig: de hemel werd toen gezien als een gewelf dat de aarde omgeeft en waarin de eerste astronomen probeerden tekens te leren lezen. In China in de 4e eeuw voor Christus was de relatie met het hemelgewelf "vrij passief", aldus Daniel Patrick Morgan, wetenschapshistoricus bij het Center for Research on East Asian Civilizations. "De hemel vertegenwoordigt zowel een plaats waar voorouders leven, die de goden zijn en ons leiden, als een natuurkracht buiten onze controle", voegt de onderzoeker toe. In deze context nemen Chinese astronomen uit de pre-imperiale periode, bekend als de "Strijdende Staten", een belangrijke plaats in. Elk hof probeert hun diensten en met name hun vermogen om hemelse gebeurtenissen te lezen, in te schakelen om voortekenen te bepalen. "De geleerden waren vrij vrij en verkochten hun kennis aan de ene of de andere koning; "We bevonden ons in een vrij competitieve omgeving in die tijd", legt dhr. Morgan uit.
Je hebt nog 79,52% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.
Le Monde