Gehoorzaamheid, morfologie, motoriek: moderne paarden zijn het resultaat van strenge menselijke selectie.

Sinds hun domesticatie hebben paarden bijgedragen aan elke revolutie in de menselijke samenleving: ze vergezelden hun ruiters bij de verovering van nieuwe gebieden, in militaire gevechten, bij landbouwwerkzaamheden en, meer recentelijk, bij vrijetijdsbesteding. Een nieuwe studie, gepubliceerd in Science op 28 augustus, toont aan dat de genetica van het paard, die het zo populair heeft gemaakt, verre van een toevallig resultaat van evolutie is, maar voortkomt uit selectie door de mens zelf.

De onderzoekers, afkomstig uit Franse, Chinese en Zwitserse laboratoria, analyseerden meer dan 260 genetische varianten die verband houden met kenmerken die met het blote oog zichtbaar zijn bij dieren, zoals vachtkleur, gang en snelheid. Ze vergeleken het genoom van 71 dieren van moderne en oude rassen, waarvan het DNA was gesequenced om de geschiedenis van mutaties te traceren en enkele te identificeren die mogelijk het gevolg waren van opzettelijke menselijke selectie.

De studie beschrijft de betrokkenheid van het GSDMC -gen, waarvan al bekend was dat het verband houdt met selectie, maar waarvan de exacte rol nog niet door onderzoekers werd begrepen: "Wat hier wordt aangetoond, is dat we door modificatie van dit gen bij muizen zien dat ze een heel andere, vlakkere ruganatomie hebben. Overgezet naar het paard zou dit kunnen overeenkomen met een rug die beter geschikt is voor een menselijke achterkant", legt Ludovic Orlando uit, paleogeneticus aan de Universiteit van Toulouse en medeauteur van de studie. Deze morfologische eigenschap, die verband houdt met motorische coördinatie, waardoor het een beter rijdier is, zou 4750 jaar geleden zijn geselecteerd.

Je hebt nog 68,21% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.