In Fontenay-sous-Bois, de kleine fabriek van gruwelen

Denis Gastou en Jean-Christophe Spadaccini, in hun atelier in Fontenay-sous-Bois, op 15 september, omringd door hun creaties. Op de stoel, met name het geamputeerde been van Sarah Bernhardt voor de film van Guillaume Nicloux (2024), het hoofd van acteur Melvil Poupaud gebruikt in Santiago Mitre's "Petite Fleur" (2022) en de torso van Luc Bessons Dracula (2025). TANGUY SERGHERAERT VOOR M LE MAGAZINE DU MONDE

Het is Sarah Bernhardt die haar verwelkomt – niets minder. Of tenminste, wat er nog van over is: haar geamputeerde en rottende been, nonchalant geplaatst op een rode fauteuil in de hal, naast Dracula's torso en een afgehakt hoofd door Melvil Poupaud. Vlakbij, onder glas of op planken, staan tientallen andere soorten, maskers van mensen of wezens die hier geboren zijn, in de werkplaats van Jean-Christophe Spadaccini en Denis Gastou, gemaakt van siliconen- of latexschuim. Een gemuteerde hond, een getrepaneerde jongeman, monsters uit Luc Bessons Valerian (2017)... "En toch vieren we nooit Halloween," grapt Jean-Christophe Spadaccini, voorafgegaan door Sam, zijn grote, kronkelende hond.

Al dertig jaar lang ontwikkelen de twee mannen visuele effecten op basis van make-up voor films en series. Ze imiteerden een compleet en opvallend lijk in Mathieu Kassovitz' The Crimson Rivers (2000); de geamputeerde Marion Cotillard in Jacques Audiards Rust and Bone (2012); lieten Alex Lutz er behoorlijk oud uitzien in zijn film Guy (2018); en hielpen Tom Mercier transformeren tot een vogelman in Animal Kingdom (2023). door Thomas Cailley…

Je hebt nog 84,42% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.