Het smeermiddel van zelfvertrouwen | Column Seks met Esther

Soms loopt het gewoon niet. En dat komt niet door een gebrek aan liefde, of vermoeidheid, of omdat het bed te veel kraakte. Er is gewoon iets dat de verbinding verbreekt. Alsof de begane grond en de ziel niet op dezelfde golflengte zitten. En de waarheid is, hoewel velen het niet zeggen, dat seks niet alleen maar wrijving is: het is ook reflectie. Een intieme spiegel waarin ieder zichzelf ziet, zichzelf op waarde schat, zichzelf beoordeelt... of zichzelf bevrijdt.

Zelfvertrouwen, die grillige dame die zich in bijna alles wat we doen sluipt, komt ook het bed binnen. En het komt niet zomaar binnen: het nestelt zich tussen de lakens, observeert, geeft zijn mening en saboteert soms. Want als iemand zichzelf niet mag, laat hij zich nauwelijks aardig vinden. Wanneer het lichaam een vijand of een schande wordt, wordt het een formaliteit of een theatrale aangelegenheid. En dat, beste lezer, smeert niets.

Gelukkig gebeurt ook het tegenovergestelde. Wanneer iemand zich goed voelt over zichzelf – niet perfect, niet goddelijk, maar comfortabel en oprecht – ontstaat verlangen zonder de noodzaak van vuurwerk. Het bed wordt een toevluchtsoord, geen podium. Je speelt, ontdekt en laat los. Het houdt op een prestatietest te zijn en wordt uiteindelijk een reis zonder stopwatch.

En hier is het de moeite waard om het duidelijk te zeggen: je goed voelen over jezelf is geen kwestie van lengte, leeftijd of gespierde buikspieren. Het is een kwestie van perspectief, respect en gepaste woorden. Het is een kwestie van leren dat het lagere zelf niet wordt geactiveerd door oordelen, maar door aanwezigheid. Dat plezier geen toestemming vraagt, maar wel zorg.

Voor veel mensen is het verbeteren van hun zelfvertrouwen de echte verandering in hun seksleven geweest. Niet het nieuwe speeltje, niet de verandering van houding, niet de lingerie uit een catalogus. Wat het verschil heeft gemaakt, is het durven loslaten van niet alleen kleding, maar ook vooroordelen. Zichzelf toestaan om te voelen zonder na te denken over hoe ze eruitzien. Hun lichaam bewonen zonder excuses.

En als je het over glijmiddelen wilt hebben, laten we het dan ook over deze hebben: vertrouwen, gevoel voor humor, tederheid, speelsheid. Weinig dingen zijn zo vochtig als een blik die niet oordeelt, handen die niet kronkelen en een stem die zegt: "Zo ben je prima." Want dat "zo is prima" wordt niet vergeten. Niet beneden, niet in het hart.

Kortom: het vereist geen perfect lichaam, maar eerder een beschikbare ziel. Mensen die genoeg van zichzelf houden om zich zonder angst over te geven. Mensen die weten dat genot van binnenuit begint, lang voordat ze hun kleren uittrekken. Mensen die begrijpen dat het beste afrodisiacum niet in flesjes zit, maar in de manier waarop je jezelf behandelt.

Want als zelfvertrouwen smelt, wordt zelfs stilte een gekreun. Tot ziens.