De regering voert per decreet een groot deel van de hervorming van de gezondheidszorg uit: zo zal het nieuwe preventiemodel van het ministerie van Volksgezondheid werken.

Gezien de stagnatie van de hervorming van de gezondheidszorg in het Congres, heeft de nationale overheid besloten om via decreet structurele veranderingen in het systeem door te voeren. Met decreet 0858, gisteren, 30 juli 2025, heeft het ministerie van Volksgezondheid officieel het Preventieve, Predictieve en Resolute Gezondheidsmodel voor het land aangenomen, een belangrijk onderdeel van het oorspronkelijke hervormingsproject en het Nationale Ontwikkelingsplan 2022-2026, dat nu van kracht is als overheidsbeleid met regelgevende kracht.

Minister van Volksgezondheid Guillermo Alfonso Jaramillo. Foto: Sergio Acero - EL TIEMPO
Het decreet vervangt volledig Deel 11 van Boek 2 van Decreet 780 van 2016 en maakt het gezondheidsmodel gebaseerd op preventie en eerstelijnszorg tot de ruggengraat van het Colombiaanse zorgstelsel. Het model beoogt, volgens de wet, het fundamentele recht op gezondheid te waarborgen door middel van alomvattende, proactieve en territoriale zorg, met de nadruk op bevordering, preventie en versterking van de eerstelijnszorg.
Met deze maatregel neemt het Ministerie van Volksgezondheid de leiding en coördinatie van het model op zich en geeft het alle territoriale entiteiten in het land, samen met EPS, IPS, lokale overheden en belanghebbenden in de gemeenschap, de opdracht om de nieuwe aanpak in het hele land te implementeren.
Wat verandert er in de gezondheidszorg?- Van curatieve naar preventieve zorg: de focus van het systeem zal niet langer liggen op ziektebehandeling, maar op vroege preventie door middel van territoriale en bevolkingsgerichte interventies. Om dit te bereiken , zal prioriteit worden gegeven aan territoriale gezondheidsteams , bestaande uit zorgprofessionals die permanent in de gemeenschappen werken en patiënten rechtstreeks bezoeken.
- Bestuur en burgerparticipatie: Het decreet stelt meerlagige en participatieve bestuursmechanismen in. Het ministerie zal op nationaal niveau leidinggeven, maar territoriale entiteiten zullen verantwoordelijk zijn voor de coördinatie en implementatie van het model in hun regio's, ondersteund door de territoriale raden voor sociale zekerheid voor de gezondheidszorg, de comités voor gemeenschapsparticipatie in de gezondheidszorg (COPACOS) en andere maatschappelijke organisaties. Gemeenschappen zullen hun mening kunnen uiten, sociaal toezicht kunnen uitoefenen en verbeteringen kunnen voorstellen voor de gezondheidsdiensten die zij ontvangen.
- Uitgebreide en Geïntegreerde Territoriale Gezondheidsnetwerken (RIITS): Het model stelt voor dat de dienstverlening wordt georganiseerd in netwerken bestaande uit publieke, private en gemengde instellingen, gebaseerd op de behoeften van het gebied. Deze netwerken zullen bestaan uit een primair niveau (centra voor eerstelijnsgezondheidszorg – CAPS –, basis- en gezinszorg) en een complementair niveau (diensten van gemiddelde en hoge complexiteit).
- Versterking van de eerstelijnszorg: geef prioriteit aan investeringen in openbare infrastructuur met een lage en gemiddelde complexiteit, de beschikbaarheid van technologie en de formalisering van menselijk talent. Het decreet vereist dat ziekenhuizen en gezondheidscentra, met name in landelijke en afgelegen gebieden, worden versterkt, zelfs als ze financieel niet winstgevend zijn , volgens het principe van maatschappelijke winstgevendheid.
- Territoriale planning en differentiële aanpak: Het model zal worden geïmplementeerd via de territorialisering van integrale zorg, wat betekent dat gezondheidsinterventies worden aangepast aan de culturele, sociale, ecologische en epidemiologische omstandigheden van elke regio. Dit omvat coördinatie met de eigen gezondheidsmodellen van inheemse volkeren (SISPI) en het Nationaal Plan voor de Gezondheidszorg op het Platteland.
Een belangrijk punt is dat hoewel Gezondheidsbevorderingsentiteiten (EPS) niet zullen verdwijnen, hun functies zullen worden aangepast en opnieuw gedefinieerd binnen het nieuwe model voor Preventieve, Voorspellende en Oplossende Gezondheid. Hoewel het besluit hen bijvoorbeeld geen leiderschap toekent aan de werking van de territoriale gezondheidsteams (die onder coördinatie van de territoriale entiteiten vallen), moeten de EPS'en wel samenwerken en coördineren met deze teams om de continuïteit en alomvattende zorg voor hun leden te waarborgen.
Aan de andere kant moeten de EPS'en gecoördineerd worden met de Comprehensive and Integrated Territorial Health Networks (RIITS) en deelnemen aan de organisatie en werking ervan, in coördinatie met de territoriale entiteiten. Dit impliceert een verandering in hun bemiddelende rol, aangezien zij niet langer de enige spil in de coördinatie van het systeem zullen zijn, maar eerder een actor binnen een territoriaal netwerk dat wordt aangestuurd door het ministerie en de lokale overheden.
En de hulpbronnen? Decreet 0858 van 2025 reorganiseert niet alleen het zorgstelsel rond een preventief, voorspellend en herstellend model, maar definieert ook hoe deze transformatie zal worden gefinancierd. Hoewel er geen specifieke bedragen worden vastgesteld, bepaalt het wel dat de middelen afkomstig zullen zijn uit het algemene socialezekerheidsstelsel voor de gezondheidszorg, de algemene begroting van de natie, royalty's, territoriale fondsen en zelfs internationale samenwerking. Deze middelen moeten worden gebruikt om de toegang tot gezondheidszorg in het hele land te garanderen, met speciale aandacht voor plattelandsgebieden en afgelegen gebieden waar de huidige dekking zwak of onbestaand is.
Een van de prioriteiten van het nieuwe model is het versterken van het openbare gezondheidsnetwerk, wat investeringen in infrastructuur, technologische apparatuur en het aantrekken en opleiden van talent vereist. Het decreet maakt duidelijk dat de staat openbare ziekenhuizen en gezondheidscentra moet financieren, zelfs als ze niet winstgevend zijn, op basis van het principe van "maatschappelijke winstgevendheid".
Bovendien zal de verdeling van middelen een territoriale focus hebben : de specifieke behoeften van elke regio – of het nu epidemiologisch, cultureel, geografisch of sociaal is – moeten in aanmerking worden genomen bij de toewijzing van het budget. Deze logica vereist ook dat lokale overheden samenwerken met het ministerie van Volksgezondheid, EPS en IPS om inspanningen te integreren en duplicatie te voorkomen.

Het beheer van investeringsmiddelen verandert met een focus op 'maatschappelijke winstgevendheid'. Foto: Jonh Jairo Bonilla
Hoewel het wetsvoorstel voor de hervorming van de gezondheidszorg nog steeds in het Congres ligt en wacht op de derde behandeling in de Zevende Commissie van de Senaat, luidt dit besluit feitelijk een hervorming in, omdat het de hoofdthema's bevat die de regering in haar wetsvoorstel nastreeft.
Hoewel de maatregel het algehele kader van het systeem niet verandert (d.w.z. de EPS niet afschaft), herdefinieert het wel de manier waarop de staat, de EPS, zorgaanbieders en territoria zich moeten organiseren om te voldoen aan een preventief en curatief model. In de praktijk impliceert het een verschuiving in de logica van het Colombiaanse zorgstelsel.

Leden van de Zevende Commissie van het Congres die zich verzetten tegen de hervormingen van de regering. Foto: El Tiempo
Het decreet is ook een politieke reactie. Geconfronteerd met de onmogelijkheid om de hervorming door het Congres te laten aannemen, gebruikt de regering haar regelgevende bevoegdheid om elementen die al in eerdere wetten zijn opgenomen, verder te ontwikkelen, zoals de Wet op de Gezondheidswet (1751 van 2015) en de Wet op het Nationaal Ontwikkelingsplan (2294 van 2023). Op deze manier transformeert ze het model zonder dat er een nieuwe wet nodig is.
Hoewel het huidige systeem hiermee niet wordt ontmanteld, schetst het een pad om het van binnenuit structureel te transformeren, door de manier waarop diensten worden verleend en de prioriteiten voor investeringen te herzien. De effecten zullen naar verwachting merkbaar worden naarmate de territoria verder komen met de implementatie van de RIITS en het Ministerie van Volksgezondheid zijn leidende rol consolideert met nieuwe plannings- en evaluatietools. Kortom, het is een strategische zet om de hervorming van de uitvoerende macht nieuw leven in te blazen en de transformatie van het systeem te bevorderen, met of zonder goedkeuring van het Congres.
Journalist Milieu en Gezondheid
eltiempo