Voorlaatste

H

Julia Margaret Cameron, de dochter van een Franse moeder en een Engelse vader, werd in 1815 in Calcutta geboren en is een van 's werelds meest gerenommeerde fotografen. In 1848 verhuisde ze naar Engeland, waar haar zussen haar introduceerden in de elitaire culturele kringen die ze frequenteerden.

Ze was bijna 50 toen ze haar eerste camera kreeg, en in slechts tien jaar tijd maakte ze duizenden foto's die een treffend beeld van het Victoriaanse tijdperk nalieten. Ze ontwikkelde ook een stijl van spontane intimiteit in haar werk die haar distantieerde van de gevestigde orde in de fotografie van haar tijd en de klasse waartoe ze behoorde.

Ze is het onderwerp van portretten van de meest vooraanstaande Engelse schrijvers, kunstenaars en wetenschappers, zoals Thomas Carlyle, G.F. Watts, Charles Darwin en de dichter Alfred Tennyson, die haar uitnodigde om zijn dichtbundel Idylles van de Koning te illustreren met een serie foto's.

Critici benadrukken hoe Julia Margarets portretten haar onderwerpen transformeerden tot raadselachtige, ingetogen, bedachtzame en afstandelijke figuren. Zeer lyrisch. Afwezig, bucolisch .

Naast portretten valt haar fascinatie voor de schone kunsten op, met name de renaissanceschilderkunst, wat haar ertoe bracht scenografische schilderijen te maken die nog steeds bestudeerd worden. Ze exposeerde ook een serie Madonna's, geïnspireerd door de renaissance, en een reeks allegorische en verhalende foto's waarvoor ze schilderijen van Rafaël en Michelangelo als inspiratiebron koos.

Deze eeuw werd zijn werk tentoongesteld in Londen, Madrid en New York. De Morgan Library presenteert nu Captivating Beauty , een selectie werken uit het Victoria and Albert Museum in Londen, dat de meest complete collectie van zijn werk ter wereld bezit: bijna duizend foto's, waardoor het mogelijk is de innovatieve carrière van deze grote figuur binnen de fotografie te verkennen.

De tentoonstelling bevat ook de grote lens van Camerons camera (het enige overgebleven deel van zijn apparaat), pagina's uit het onvoltooide manuscript van zijn memoires, Annals of My Glass House , en portretten die hij maakte in Sri Lanka, waar hij in 1879 overleed.

Ze maakte haar ideaal doeltreffend: de fotografie veredelen door haar de toon en toepassingen van de Schone Kunsten te geven.