Tirado, Zulueta en Cristian González zegevieren over een groot Pereda-stierengevecht

Lucía la Merced was een beeldschone vrouw die wachtte op dit indrukwekkende teken in de stierenvechtwereld. Veel fans van de Puerta de España, de Ayamonte van licht en zout, die Carlos Tirado wilden zien, en het publiek van Sevilla volgden de laatste stierengevechten van de nieuwste hoop: deze Zulueta , uit de familie van de eeuwige alguacilillos van Maestranza. Ze stonden tegenover een stierengevecht van José Luis Pereda , tevens eigenaar van de Mercedario-arena, dat er magnifiek uitzag, met de prachtige vijfde stier die opviel, en de zeer goede derde en vierde.

Zulueta opende de middag en maakte duidelijk dat het aangekondigde alternatief voor San Miguel eerlijk en noodzakelijk is. Hij deed alles goed, koos het terrein en leidde de aanval met zachtheid en inzicht na de eerste salto van de utrero, een exacte maatstaf voor de verfijnde stierenvechtkunsten van de Sevillaan . Na een krachtige zwaardstoot werd hij nadrukkelijk gevraagd om de tweede worp.

In de vierde ronde demonstreerde hij nogmaals zijn volwassen talent als stierenvechter, nadat hij een toast had uitgebracht op Don José Luis García Palacios. Hij bevocht de stier met alles wat hij in zich had: polsen, schouders en middel. Het was een les in stierenvechten en smaak, gebaseerd op voldoende moed en met de kunst die de natuur ons schenkt.

Van Cristian González rest ons de zwaardstoot naar het merkteken "Toledo" , waarmee hij de uitstekende vijfde stier die hij aan José Luis Pereda opdroeg, naar het merkteken "Toledo" bracht. Een zwaardstoot uit volle borst, zich op de prooi stortend zonder ook maar een moment aan zijn lichaam te denken en het leven en de dood eren van een stier die een terugkeer in de ring verdiende. Die zwaardstoot alleen al was twee oren waard; de rest was te danken aan de ijzeren wil van de Salamancaan om te triomferen, die geen moment aarzelde nadat hij de eerste van zijn groep niet had geraakt en hem superieur maakte aan de vijfde, goed maar veeleisend, nobel maar slim, die hij aan het begin van zijn optreden met de doek zonder aarzeling naar het midden leidde. We kijken ernaar uit hem verder te zien groeien.

Tirado kwam als winnaar van de middag naar voren , dankzij het aantal aanhangsels en de emoties die hij met zijn natuurlijke pas opriep. Toen hij naar rechts terugkeerde, had de stier zich verbeterd en de beste serie behaald. Twee aren na een goede stoot . Van de zesde, aangeboden aan de matador uit Utrera, Luis Vilches, sneed hij er één af voordat het aanhankelijke dier er genoeg van had. Prachtige chicuelinas in de pas, zuivere en lange lambreazos op beide horens, en een goede stoot waardoor de stier lang nodig had om te sterven, wat de vraag deed bedaren.

Het vertrek op de schouders van Javier Zuleta, Carlos Tirado en Cristian González, samen met de voorman van het merk W, Alfonso Bejarano uit Almonte, met een honderdtal kinderen om hem heen, is een van de argumenten die ons blijvend doen geloven in de toekomst van dit stierenvechtfestival dat levendiger is dan ooit en dat we morgen in La Merced met David de Miranda, die is aangekondigd als vervanger voor de geblesseerde Emilio de Justo, met de stieren van Juan Pedro, Borja Jiménez en Marco Pérez in de steeg van Huelva konden aanschouwen, samen met zijn manager, de Franse matador Juan Bautista Jalabert.