Flaco Jiménez, de Tex-Mex legende die Ry Cooder, Bob Dylan en de Rolling Stones betoverde, is overleden.

De legendarische Amerikaanse accordeonist Flaco Jiménez is op 86-jarige leeftijd overleden, zo maakte zijn familie donderdagavond 31 juli laat op sociale media bekend. "Met groot verdriet delen we vanavond het verlies van onze vader, Flaco Jiménez. Hij was omringd door zijn dierbaren en zal enorm gemist worden. Dank aan al zijn fans en vrienden die zijn muziek koesterden. En heel erg bedankt voor alle herinneringen. Zijn nalatenschap zal voortleven in zijn muziek en al zijn fans. De familie vraagt om privacy in deze tijd van verdriet en rouw", staat in de verklaring van zijn kinderen.

Jiménez won in zijn carrière zes Grammy Awards , waaronder de Grammy Lifetime Achievement Award in 2015. Hij ontving ook de National Medal of Arts, toegekend door de Amerikaanse overheid, en andere onderscheidingen zoals de Hohner Lifetime Award, de Ameripolitan Achievement Award en de National Heritage Fellowship, de hoogste nationale onderscheiding in folk- en traditionele kunsten. Een van zijn albums, 'Partners', werd in 2021 geselecteerd voor het National Recording Registry van de Amerikaanse Library of Congress. De muzikant werd daarin omschreven als "een voorvechter van traditionele conjuntomuziek en de Tex-Mex-cultuur, die ook bekendstaat om zijn innovatie en samenwerking met een breed scala aan artiesten."

Leonardo 'Flaco' Jiménez werd in 1939 geboren in een bekende familie in San Antonio en wijdde samen met zijn broer Santiago Jr. Jiménez zijn leven aan de muziek die door zijn grootvader, Patricio Jiménez, en zijn vader, Santiago Jiménez, werd gepionierd : het muziekgenre 'conjunto', een Tex-Mex-vertaling van de polka's en walsen die Europese immigranten naar Centraal-Texas brachten.

Hij begon al als kind met zijn vader te spelen, en tegen de tijd dat hij de puberteit bereikte, had hij zijn eigen groep, waarmee hij muziek maakte voor dansers in danszalen en bars. Zijn eerste platen werden uitgebracht op kleine labels. "Mensen beschouwden mijn muziek als barmuziek; het werd niet gerespecteerd . De accordeon werd als een soort grap beschouwd," zou Jiménez zich herinneren over zijn beginjaren.

Zijn eerste lokale hit was de single "Hasta La Vista" uit 1955, maar pas in de jaren 70 begon zijn carrière echt aan populariteit te winnen. Doug Sahm, een ander muziekicoon uit San Antonio, haalde hem in 1972 naar New York om zijn eerste soloalbum, "Doug Sahm and Band", op te nemen. Rootsmuziekspecialist Ry Cooder nam hem op voor zijn album "Chicken Skin Music" uit 1976 en nam hem mee op tournee over de hele wereld.

Hij won zijn eerste Grammy Award in 1986 voor de opname van zijn vader, "Ay Te Dejo en San Antonio", en kreeg bredere bekendheid met de Tex-Mex-supergroep Texas Tornados, met Sahm, Sir Douglas Quintet-lid Augie Myers, Jiménez en countryster Freddy Fender.

De groep bracht in de jaren negentig een handvol albums uit, met nummers als "Who Were You Thinkin' Of" en "Is Anybody Going to San Antone". In 1991 wonnen ze een Grammy Award voor Beste Mexicaans-Amerikaanse Uitvoering voor "Soy de San Luis", een ander nummer geschreven door Santiago Jiménez Sr.

Op 'Partners', een tweetalig album dat in 1992 uitkwam, werkte hij samen met sterren als Stephen Stills, Linda Ronstadt, Ry Cooder, Emmylou Harris en Los Lobos. Andere bekende namen die met hem hebben opgenomen en/of opgetreden zijn onder anderen Dr. John, Bob Dylan, Carlos Santana en de Rolling Stones , die hem uitnodigden om mee te doen met het nummer 'Sweethearts Together' van hun album 'Voodoo Lounge' uit 1994. Hij werkte ook samen met Bunbury aan het nummer 'Llévame' van het album 'Licenciado Cantinas' van de Spaanse artiest.

Eind jaren negentig maakte hij ook deel uit van Los Super Seven, een supergroep waarmee hij opnieuw een Grammy won voor hun titelloze album. In 2000 speelde hij in de film "Picking Up the Pieces" (Cachitos Picante) met Woody Allen en Sharon Stone, en speelde hij mee in de soundtrack van de film. Zijn muziek is ook te horen in andere films, zoals "Y Tu Mamá También ", "El Infierno", "The Border", "Tin Cup", "Chulas Fronteras" en "Striptease".

In 2014 onderging hij een zware rugoperatie en het jaar daarop onderging hij een spoedoperatie aan een gebroken heup na een val thuis, slechts één dag na de opnames van een nieuw album met zijn broer. Artsen vervingen Jiménez' heup nadat hij deze op twee plaatsen had gebroken.

Hij vierde in maart zijn 86e verjaardag, twee maanden nadat hij vanwege een "medisch probleem" in het ziekenhuis was opgenomen. De zoon van Jiménez, Arturo, zei dat de laatste woorden van zijn vader waren: "Ik ben moe."