Gonartrose: Wat zijn de voordelen van vrij verkrijgbare pijnstillers?

"Ik wil graag iets om in te wrijven": dit is een veelgevraagde behandeling door patiënten die last hebben van pijn en ontstekingen in het bewegingsapparaat, bijvoorbeeld als gevolg van artrose of botte sportblessures. Topisch toegediende NSAID's zoals diclofenac, ibuprofen, etc. zijn een effectieve en goed verdragen behandelingsoptie, vooral voor zelfmedicatie: hoe eerder ze worden gebruikt, hoe effectiever ze zijn.

Zo adviseren verschillende nationale en internationale richtlijnen over knieartrose lokale therapie als een vroege optie wanneer de gewrichtspijn mild tot matig is. Zowel de S2k-richtlijn van vorig jaar als de onlangs bijgewerkte S3-richtlijn over gonartrose , beide opgesteld onder leiding van de Duitse Vereniging voor Orthopedie en Orthopedische Chirurgie, stellen het als volgt: "De plaatselijke toepassing van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen bij gonartrose dient vóór oraal gebruik voor pijnbestrijding en functionele verbetering te gebeuren."

Volgens de auteurs van de richtlijn zijn topische en orale NSAID's vergelijkbaar effectief. De eerstgenoemde hebben echter minder bijwerkingen op het gebied van maag-darmkanaal, nieren en hart- en vaatziekten. Het aantal systemische bijwerkingen ligt op hetzelfde niveau als placebo. Reden: Bij lokale toepassing zijn de systemisch bereikbare concentraties laag en liggen in het bereik van maximaal 10 procent van de waarden na orale toediening, aldus een bijdrage van de Geneesmiddelencommissie van de Duitse Artsenvereniging over de werkzaamheid en veiligheid van topisch aangebrachte NSAID's. Daarentegen komen dermatologische bijwerkingen, zoals roodheid op de plaats van aanbrengen, droge huid of jeuk, vaker voor bij uitwendig gebruik.