Zo kritisch beoordeelt de New York Times het gedrag van Friedrich Merz tegenover Donald Trump in het Oval Office

Ten eerste kreeg Friedrich Merz een hoge waardering voor zijn optreden: "De Duitse bondskanselier kraakt de Trump -code", kopte de analyse van de New York Times over Merz' bezoek aan Washington. "Maar waarom?", vroeg de krant tegelijkertijd. Friedrich Merz had immers geen concrete successen geboekt. De krant omschreef het gedrag van de Duitse bondskanselier tijdens zijn ontmoeting met de Amerikaanse president Donald Trump in het Oval Office in Washington als "eerbiedig".

Merz sprak zelden en giechelde toen Trump eerst zei dat hij met niemand bevriend was en vervolgens: "Ik ben bevriend met jou." Op dat moment was het duidelijk dat de Duitse bondskanselier zijn test met de onvoorspelbare Amerikaanse president had doorstaan. De journalisten van The New York Times zagen dit blijkbaar niet als vanzelfsprekend: Trump had in het verleden geen geheim gemaakt van zijn antipathie jegens de Duitse politieke leiders.

Maar Trump en Merz gedroegen zich vanaf het begin als goede vrienden. De New York Times verklaart dit onder andere aan de hand van Merz' uiterlijk: hij is een lange man, wat Trump lijkt te waarderen. Zijn Engels is uitstekend – waarvoor hij lof kreeg van Trump – en hij komt uit de zakenwereld. Trump was ook blij met Merz' geschenk . De bondskanselier overhandigde de Amerikaanse president een ingelijste kopie van de Duitse geboorteakte van zijn grootvader, die uit de Palts kwam. "Fantastisch", zei Trump. Hij beloofde het op een ereplaats te hangen.

Trump prees Merz ook voor zijn steun aan Trumps verzet tegen een aardgaspijpleiding van Rusland naar Duitsland, die door Angela Merkel werd gesteund. De New York Times legde uit dat Merz, net als Trump, ruzie had gekregen met Merkel.

Merz glimlachte zelfs bij beledigingen, merkt de New York Times op

Merz maakte geen enkel bezwaar tegen Trumps assertiviteit tijdens ontmoetingen met buitenlandse partners, merkten de journalisten van de NYT op. In plaats daarvan bleef hij minutenlang stil en glimlachte zelfs bij kleine beledigingen. Bijvoorbeeld toen Trump vroeg of het een goed idee was voor Duitsland om zijn militaire uitgaven te verhogen, ondanks het feit dat de Amerikaanse president de Duitsers daartoe had aangespoord.

Merz probeerde Trump ervan te overtuigen dat de Europese Unie niet was opgericht om met Amerika te concurreren, maar om vrede op het continent te brengen. Over de klachten van de president over het handelsbeleid zei Merz dat Europeanen een groot aantal auto's kopen die in de Verenigde Staten zijn geproduceerd, waaronder Merz' eigen auto, een BMW X3 gebouwd in Spartanburg, South Carolina.

Mocht dit alles niet baten, dan zou men de conclusie van de New York Times kunnen samenvatten: "De heer Merz heeft het land verlaten zonder concrete politieke successen." Trump had noch verdere wapens noch andere steun aan Oekraïne aangeboden, noch was er een doorbraak in het handelsbeleid geweest. Desalniettemin was Merz tevreden, zei hij, en had hij gesproken over openheid en collegialiteit met Trump. Daarop konden ze voortbouwen en in de toekomst zeker zeer goede gesprekken voeren. De analyse van de New York Times: "Nu hoopt Merz dat hij de relatie kan omzetten in politieke successen."