Op weg naar Wannsee: Wat twee naakte mannentorso's in mij teweegbrachten

Toen we eindelijk op pad waren, want het was even écht zomer , reden we naar de Wannsee. De zon scheen, ja, hij scheen echt. We konden het niet geloven en wreven in onze ogen. De ramen van de auto waren open, de wind blies warm in ons gezicht. Het gevoel van vrijheid dat zomer en zonneschijn met zich meebrengen, overspoelde ons.

We reden naar het meer, dat, zoals we later ontdekten, een groene bende was, niet om in te zwemmen. Maar verder was het Wannsee-strand natuurlijk de absoluut beste strand- en wellnessplek in de buurt van de stad, een oase, de "Badkuip van de Berlijners" sinds 1907 – en nog steeds zo ongelooflijk charmant. Waar je de sensaties van de Oostzee kunt ervaren wanneer geld en benzine niet tot aan het strand reiken. Maar wat ik je wil vertellen, gebeurde sowieso al van tevoren, tijdens de rit.

Toen ik me omdraaide richting Heerstrasse, viel mijn blik op een motorrijder met alleen een helm op. De wind blies langs zijn bovenlichaam. En zijn lichaam was normaal, niet ideaal. Ik moest lachen; ik vond zijn buik en de tevredenheid die hij uitstraalde mooi.

Een paar ogenblikken later, opnieuw in de achteruitkijkspiegel, zag ik de torso van een andere naakte man, dit keer een chauffeur die het waarschijnlijk gewoon te warm had, of misschien gewoon enorm genoot van het feit dat de zon scheen. Hij was meer van het dunne type, met warrig haar (ook op zijn borst). Niet het type dat zijn lichaam showt omdat hij er in zijn vrije tijd zo hard aan werkt en trots zijn spieren wil laten zien. Integendeel, de torso's van beide mannen hadden iets onschuldigs; ze deden me denken aan de warme dagen begin jaren 80, toen bijna niemand naar de sportschool ging. Of nog verder terug, aan de tijd dat iedereen naakt over de wereld liep.

Tegenwoordig is naaktheid een fel omstreden concept. Veel progressieve vrouwen, vooral in Berlijn, bedekken hun bovenlichaam nauwelijks als een zelfbepaald feministisch gebaar. En dat doen ze nu weer bij parades zoals Pride. Dat is geweldig. Maar velen ervaren naaktheid ook als agressief, wat begrijpelijk is. De twee bovenlichamen van mannen in het verkeer katapulteerden me terug naar een andere tijd, toen een lichaam gewoon een lichaam was dat soms wel wat ventilatie kon gebruiken omdat het simpelweg te warm was.